Camp's; ingelegde groentjes, pickles en meer - Over Eten #125
February 13, 202501:24:56

Camp's; ingelegde groentjes, pickles en meer - Over Eten #125

Al meer dan 120 jaar wordt bij Camp's heel veel potjes gevuld: met groentjes die ingelegd worden in azijn of bedekt worden met een laag pickles saus. Maar ook gewoon mosterd en moderne variaties op de traditionele Belgische pickles krijgen een dekseltje op hun potje. Dit bedrijf bulkt van de geschiedenis en innovatie en ondanks de aardige leeftijd houdt het niet op. Alexander Decock is de volgende generatie die klaar staat om dit familiebedrijf te leiden en hoewel hij geen directe afstammeling is van de founding father Louis Van Camp merk je in deze babbel dat het vuur even hard brandt in deze kerel, en dat heeft niets te maken met de pepers van Mad Max!

Meer info over Camp’s vind je hier:

▸ https://www.vancamps.be

▸ https://www.instagram.com/campsfood

▸ https://www.facebook.com/vancamps.be


Honger naar meer? Dat is mijn nieuwsbrief waarin ik een blik behind the screens deel van de voorbije afleveringen, vooruitblik naar komende episodes en links deel naar allerlei leuks op vlak van eten en drinken.

Schrijf je hier gratis in!

▸ https://overeten.substack.com


Meer weten Over Eten? Volg me op tiktok, instagram en/of facebook:

▸ http://www.overetenpodcast.be

▸ http://www.facebook.com/overetenpodcast

▸ http://www.instagram.com/overetenpodcast

▸ http://www.instagram.com/heartofagave

▸ http://www.tiktok.com/overetenpodcast

[00:00:05] Je luistert naar een nieuwe aflevering van Over Eten, de podcast voor nieuwsgierige eters en drinkers. Mijn naam is Stijn Deschacht. Welkom bij een nieuwe aflevering van Over Eten. Diep in Oost-Vlaanderen is het leven zuur. En dat bedoel ik niet negatief, want een zuurtje, dat brengt een maaltijd soms perfect in balans. Aan meer dan honderd jaar legt Camps groenten in, wordt er mosterd gemaakt en ging Louis van Camp de mosterd halen in Engeland om pickles te maken.

[00:00:34] Ondertussen is Camps een begrip ver buiten de regio's waar ze vandaan komt, want oorspronkelijk was het eigenlijk een Antwerps bedrijf, niet Oost-Vlaams. Maar de pioniersrol, die kaart blijft getrokken worden in het bedrijf. Het project om opnieuw Belgisch mosterdzaad te planten en te oogsten is daar één voorbeeld van. Maar ook de paprika's van Kokerellen, a.k.a. Ellen van Gool, mag je daaronder meetellen. Alexander kent het bedrijf als geen ander en staat klaar om de dekseltjes van deze potjes spreekwoordelijk te openen.

[00:01:03] Alexander, welkom in de podcast. Dag Stijn. Dus ja, Camps, al 120 jaar doen jullie ingelegde groentjes. Dat is al een serieus eind natuurlijk. Ja, het is inderdaad exact 120 jaar geleden begonnen in Antwerpen. En ja, het bedrijf is begonnen met het inleggen van groentjes. Vroeger was er geen diepvries of frigo om de massale oogsten op een bepaalde manier te bewaren.

[00:01:28] En een van die manieren was om groentjes in te leggen in een azijnmengeling, om die groentjes een jaar of jaren lang bij te houden. Ja, waarom moet je hier eigenlijk al een onderscheid maken? Fermenteren is heb, fermenteren is trendy. Maar eindgelagde groentjes, dat is niet hetzelfde als gefermenteerde groentjes. Nee, dat is niet hetzelfde. Dus eigenlijk bij een fermentatie gaat het eigenlijk echt op zoek naar een, ja, gaat het eigenlijk door middel van zood een bepaalde gisting opwekken, waar je eigenlijk met azijn juist het fermentatieproces stillegt.

[00:01:56] Dus je kan wel een groentje inleggen en je kan daarvoor een klein fermentatieproces opstarten, maar het is eigenlijk wel de bedoeling om dat stil te leggen met azijn en eigenlijk een milieu te creëren met een pH-waarde die laag genoeg is, zodat er juist geen schemels of dergelijke kunnen ontstaan op producten. Ja, die pH, dat vind ik altijd super verwarrend. Het is precies, in mijn hoofd denk ik, van ja, een pH-waarde die hoog ligt, dat is zuur, maar het is dus eigenlijk hoe lager hoe zuurder. Ja, het is inderdaad hoe lager hoe zuurder, ja.

[00:02:25] Dat is misschien mensen die nog weten van de lager of middelbare school, pH-waarde is inderdaad de meting, 7 is neutraal, water is ongeveer 7. Hoe hoger je gaat, kom je hier een base terecht. Als je lager gaat, dan ga je eigenlijk in een azijn en zuur te graag terecht. Ja, om in te leggen is dat dan ook van belang hoe zuur dat dat is? Ja, dus dat is inderdaad, dat is eigenlijk de kunst of hetgeen dat we eigenlijk een expertise moeten in opbouwen,

[00:02:51] en modelleren, dat is eigenlijk de zuurte van je, dat moet op een bepaald niveau zitten, maar dat houdt ook rekening met de vocht van de groentjes, de hardheid van de groentjes. En eigenlijk is dat verhaal dat met de materie droge stof ten opzichte van het vocht, is eigenlijk belangrijk om een juiste pH-waarde te hebben, je kunt natuurlijk zo zuur mogelijk gaan, dan gaat dat altijd goed zijn. Ik begin hier te voeten krijgen dat we hier al in een halve fysicaal les zijn. Ja, het is mijn expertise.

[00:03:25] Alchemie. Het is eigenlijk een spel tussen, ja, een spel van, ja, een zuurte, de smaken juist brengen, en toch op, want het is onze ambitie om altijd op een natuurlijke manier te werken, zonder een pasteurisatieproces. Dus we werken wel volgens het schriftje nog van vroeger, in combinatie met de nieuwe lectuur die bovenkomt. Want, ja, azijn, er bestaan er ook honderdduizend soorten azijn, gaande van weenazijn tot de witte azijn, zoals wij die kennen,

[00:03:55] die eigenlijk in grote fabrieken gemaakt wordt, appelazijn, noem maar op, die had natuurlijk allemaal een impact op smaak. Over de honderd voorbije jaren, honderdtwintig voorbije jaren, zijn er ook heel veel dingen gekomen verdwenen. Hoe dicht liggen jullie nog bij wat er honderdtwintig jaar geleden begonnen is? We proberen daar zo trouw mogelijk aan te blijven, met de zaken die ook nog beschikbaar zijn.

[00:04:22] Vroeger werd, en wat ook nog mag, we hebben ook een FAVV, die elk jaar striktere regels oplegt. Vroeger werd azijn gemaakt in een grote hout, een ton. Dan werd daar eigenlijk een soort alcohol in gedaan, en dan werden daar houtschilfers in gedaan die bepaalde bacteriën bevatten, en die eigenlijk de alcohol gaan omzetten naar de zuren. Dus als ik hier goed begreep, dan maakte Kams zijn eigen azijn?

[00:04:48] Helemaal in het begin wel, maar dan is dat ook overgenomen door azijnmakers. En er waren er meerder in België, het was ook niet zo'n complex proces. Maar ja, hout is iets dat niet altijd meer... Hij heeft toch zeer omzichtig moeten worden omgesprongen in de voeding, en dan wordt een groot deel industrieel een neutrale azijn aangekocht. Maar die wordt wel aangevuld met verschillende typen azijn, zoals dat je er juist op zonder witte wijnazijn, rode wijnazijn, dragonaazijn, dilleazijn.

[00:05:17] Witte wijn, appelazijn zijn azijnen die vanuit de vrucht of vanuit de druif, of vanuit de appel komen. Dragonaazijn, dilleazijn zijn eigenlijk neutrale azijnen, die worden geïnfuseerd met een dille of met een dragonaazijn. Dat zijn de kruiden die erin hangen. Dus als je eigenlijk denkt aan het proces dat jullie gebruiken, want de ingelende groentjes, dat is echt wel de basis van alles wat al opgebouwd geweest is, dan begint het eigenlijk niet per se bij de groentjes,

[00:05:47] maar eigenlijk al een stukje ervoor, met na te denken over welk azijn ga je bij welke groentjes doen. Als je kijkt naar een nieuwe receptuur, en zo maken we er af en toe, en we zijn nu ook weer bezig met onze groentjes, het is leuk omdat je daar een heel breed spectrum hebt. Wat je kan doen, is inderdaad gaan zoeken, dat je de juiste combinaties vindt van, het is eerst een zoet-zuur verhouding die je moet doen kloppen, en dan probeert het eigenlijk aan de hand van verschillende azijntypes daar een juiste smaak, een soort complexiteit ook in te brengen als dat nodig is.

[00:06:16] En dat is eigenlijk het geheel, dat is het leuke aan het spel van groentjes inleggen. En iedereen kan dat eigenlijk thuis in de keuken doen, wij doen dat op dezelfde manier als mensen dat thuis in de keuken doen, maar dan gewoon, ja... Iets meer. Ja, iets meer, ik moet zeggen, wij zijn... Daar komen wel een paar augurkjes meer binnen, per bestelling. Ja, dus zeker de klassieke augurkjes, de uitjes en dergelijke meer, zijn iets groter in volume, maar eigenlijk als je kijkt naar bijvoorbeeld de receptuur van Ellen Kokerellen,

[00:06:44] met de paprika's of de ingelegde worteltjes of de rode kool die we hebben, dan mag je echt voorstellen dat mensen... We zien dat nog zelf, alsof je thuis zou doen in... Ja, gewoon iets meer kool, iets meer wortel, maar nu ook niet dat dat van de band rolt, zal ik zeggen. Ja. Wat was eigenlijk de eerste groentjes die ingelegd geweest zijn, of die verkocht geweest zijn? Wel, dat ging eigenlijk vooral naar de hardere. Dat was eigenlijk de bloemkool, was wel een van de eerdere zaken die werd ingelegd,

[00:07:13] maar eigenlijk zat daar alles tussen. Dat je in de Belgische velden honderd jaar geleden terugvond en dat waren de kolen, de wortelen, augurken werden hier toen ook nog gekweekt. Kappertjes niet, kappertjes is iets dat in België nooit gekweekt was, maar zo de... Dat hadden ook een ander klimaat nodig. Ja, dat hadden ook een ander klimaat nodig, want die zijn er dan ook wel vrij snel bijgekomen. Maar dat zijn een beetje de groentjes die vroeger werden gemaakt en die hier terugvonden, werden eigenlijk ingelegd, helemaal in het begin, ja. Ja.

[00:07:40] En jullie eigenlijk een groot archief kunnen bewaren overal de jaren heen? Want, laat eens eerlijk zijn, 120 jaar, er zaten ook bijvoorbeeld twee wereldoorlogen tussen. Dat is niet zo evident om dan, als je hals over kop vlucht en je bedrijf een stuk achterlaat, om alles bij te houden. Ja, het is heel veel behoogd jaren. Kamps is een bedrijf met een rijke geschiedenis. Zowel... Wij zijn nu de familie de Kok, we zijn eigenlijk de vijfde generatie,

[00:08:08] maar we zijn geen familie meer van de familie van Kamp. Het is ongeveer momenteel veertien jaar geleden dat mijn vader de fakkel heeft overgenomen van de familie van Kamp. Ja, zij hebben eigenlijk altijd zeer goed gedocumenteerd en ja, dat staat niet digitaal, maar effectief in schriftjes allemaal opgeschreven. Een hele rijke geschiedenis van kennis die op die manier eigenlijk wordt overgedragen, ja. Ja, dat is wel de reden waarom je dan zegt daarnet van,

[00:08:38] ja, we doen het allemaal via het schriftje. Ja, wel, we grijpen vaak ook terug naar het schriftje, omdat ja, het zijn... Het is eigenlijk kennis die vaststaat en die waarschijnlijk daarvoor ook al jaren werd doorgegeven van, ja, de ene pekelaar naar de andere. Mosterdmaker, dat wordt allemaal doorgegeven aan elkaar en dat werd toen genoteerd en dat werd heel gestructureerd gedaan op een mooie manier. Zelfs met wetenschappelijke dingen of zaken dat je achteraf kunt van zeggen, ah, dat kunnen we wetenschappelijk zo verklaren.

[00:09:07] Ik heb bijvoorbeeld een receptuur die we dan zelf geïntroduceerd hebben, dat is die van de rode kool, die komt dan van onze kant van de familie. Dat is ja, een bobon, een grote tante eigenlijk, die een rode kool inlegde. En ja, we waren altijd heel benieuwd naar de receptuur, want we kregen die op een bepaald feest altijd voorgeschoteld. Zij is honderd jaar geworden en voor haar honderdste verjaardag hebben we eigenlijk de receptuur uit de pakken gekregen, hebben we dat cadeau gedaan voor haar en heel het rusthuis. Dan is de vraag, hoe heb je dat te pakken gekregen?

[00:09:36] Heb je haar onder druk gezet? Heb je haar omgekocht? Heb je haar omgekocht? Nee, we hebben dat een keer heel vriendelijk gevraagd. Ook, ja, het was honderd jaar, dan weet je ook dat het waarschijnlijk niet meer zo lang zal duwen. Dan heeft ze dat wel doorgegeven. Maar als je dan die receptuur gaat gaan bekijken, dat is eigenlijk het inleggen van rode kool. Eerst staat die rode kool even op zout, dan moet het vocht een beetje onttrokken worden. Maar ook in de mengeling zitten er zaken zoals look, dragon, en natuurlijk de azijn en suiker.

[00:10:03] Dan zie je dat eigenlijk, als je dat achteraf naar de wetenschap gaat gaan kijken, heeft elk aspect of elk kruid eigenlijk ook een tegenwerking om een bepaalde bacteriën soort buiten te houden. Lok heeft zo zijn eigen schapen, dragon heeft zo zijn eigen kruidnagel, dat zat er ook in. Die hebben eigenlijk allemaal een effect op een bepaalde categorie bacteriën, om eigenlijk je product veilig op die manier, met smaak. Dat is een mooie combinatie van de twee, te houden. En zo staat eigenlijk heel dat schriftje, staat vol met van die zaken, van gebruik dit, dit en dit voor dat.

[00:10:32] Maar dat je daar eigenlijk nog niet veel wetenschappelijk staat, daar niet veel bij. Maar als je dat nu gaat terug gaan opzoeken waarom het zo is, wordt dat achteraf zo verklaard. En dat is een beetje het mooie aan de geschiedenis, dat doorheen voeding loopt denk ik in het algemeen. Ik denk altijd, wie heeft het de eerste keer gevonden om een brood te bakken? Ja, dat is leren en doorgeven van informatie en dat is wel leuk. Ja, dat klopt ook ergens, want heel vaak worden combinaties gemaakt.

[00:10:58] Bijvoorbeeld, dan denk ik aan chilipepers in Mexico, die worden ook gebruikt om bepaalde voedingsstoffen te garen. Of die zorgen ervoor dat bepaalde bacteriën niet gemakkelijk kunnen groeien en dus dat vlees die gedroogd wordt, langer bewaart. Dat je minder problemen hebt met vis bijvoorbeeld, waar andere organismen nog in zitten. Die worden dan een stuk door de citrus die gebruikt wordt

[00:11:25] of de chilipepers, wordt die geneutraliseerd. Dus het werkt zonder dat er daarom een duidelijke uitleg voor was op wetenschappelijk niveau, jaren geleden. En je ziet dat over heel veel verschillende culturen heen. Ja, je ziet dat heel vaak in voeding terug. Er zijn dingen die samen horen. Waarom horen ze samen? Ze zijn altijd al samen geweest. En dan achteraf kan dat blijken dat dat inderdaad voor bewaring is of voor het convenience of dat het gemakkelijk is of dat de groenten of het fruit naast elkaar groeiden.

[00:11:54] En zo komen er heel veel zaken eigenlijk mooi samen, vind ik. Ja, zelfs al in het veld zijn er een aantal mensen die beweren dat als je verschillende soorten naast elkaar plaatst, dat bepaalde vliegen niet houden van de geuren van die ene wortel en dan minder je oogst van tomaten. Ik kan hier volledig mis zijn, zoals je tuinier bent en luistert en je denkt, Stijn, je bent mis. Dat klopt waarschijnlijk. Maar die idee is er wel en dat bestaat, dat besef.

[00:12:23] Dus dat straft dan achteraf inderdaad dat je kunt terugkijken daarop. Ja, dat vonden wij straf. Ik ben hier ook de kool aan het voorbeeld. Er stond een mooie ingrediëntenlijst en dan kwamen we achteraf in de literatuur terug. En dan kijk, dat is voor dat, dat is voor dat, dat is voor dat. En zo zijn er waarschijnlijk nog tal van andere dingen die we ook doen dat je eigenlijk wetenschappelijk wel kunt verklaren, maar die eigenlijk altijd zo gedaan worden. En daar proberen we met Kams trouw aan te blijven. Dat we die leen, die kennis, die recepturen, dat we daar trouw aan blijven. Maar we proberen ook wel vernieuwend te zijn.

[00:12:53] We zijn niet de zoveelste mosterdmaker in de rij. We proberen wel echt iets nieuws toe te voegen met onze nieuwe recepturen, nieuwe manieren, nieuwe technieken. Want als ik dan even terug door die geschiedenisblader van Kams, dan komt daar mosterd bij. Is dat dan ook eigenlijk een beetje gewoon logisch werken? Want we hebben hier toch azijn staan. We zijn bezig hier met ingelegde groentjes. Mosterdzaad bij ingelegde groentjes.

[00:13:20] Als dat smaakt, dan is één en één gemakkelijk twee. Ja, het is eigenlijk niet gekomen door... Het is eigenlijk gekomen omdat er eerst pickles, dus de Belgische pickles, dat is eigenlijk een... Eigenlijk is het gekomen dat Louis van Kamp in Rengeland op reis is geweest. En daar is hij in contact gekomen met de Pika Lily. Dat is misschien ook wel gekend. Dat is eigenlijk een Engelse sauce die doorvloed is met Indische kruiden. Een zeer kruiderijke sauce.

[00:13:49] Hij is die sauce eigenlijk beginnen te importeren omdat hij echt lekker vond. Per emmertje of... Hoe weet ik veel? Per vat of zo. Hoe dat toen ook verpakt werd, dat weet ik nu ook niet meer. En hij had dan van zijn groentjes een hele hoop restgroentjes. Zo stukjes die te klein waren. Bloemkooljes, augursjes die afgeknopt werden. En hij is eigenlijk over die sauce eigenlijk beginnen te gebruiken, over die groentjes. En hij heeft daar de pH-waarde een beetje van verlaagd. Dus hij heeft dat verzuurd zodat dat ook goed blijft in die sauce. Dus eigenlijk ook weer bewaard worden in die kruidige sauce

[00:14:19] dat hij uit Engeland haalde. En hij is eigenlijk beginnen te verkopen. Hij is eigenlijk tamelijk goed beginnen te marcheren. Dat kennen we nu als de Belgische pickles. En dus Louis van Kamp heeft daar zeker een hand op gelegd. Maar daar heb je mosterd voor nodig voor die sauce. En hij importeerde gewoon die sauce. Maar op een bepaald moment was er de Eerste Wereldoorlog. Het onderbreken van het kanaal. En hij heeft hem dus eigenlijk gezien van ja, oké, ik moet de receptuur opgevraagd. Er zat mosterd in. En dan is hij eigenlijk begonnen met zijn eerste mosterdmolen om dan ook mosterd te gaan maken voor eigenlijk de sauce van zijn Belgische pickles.

[00:14:49] Allright, dus eigenlijk is dat wel via een ommaken daartoe geleid. Ja, wel. Het is logisch dat de drie eigenlijk altijd samen hangen. Mosterd, pickles en ingelekt groentjes. We hebben er een heel aantal in België. We zijn wel rijk aan de ambacht. Die drie hangen samen in pickles, komen de twee, de groentjes en de mosterd samen. Dus het is logisch dat je die drie eigenlijk als een pakketje, als een assortiment eigenlijk gaat gaan bekijken. Omdat ze alle drie heel nauw aan elkaar hangen.

[00:15:13] Ja, want toen ik hier Piet over de vloer had, over zijn mosterd, mosterdloesteen, dan zei hij van ja, Vlaanderen was een gebied waar dat mosterd gewoon in het wel groeide en dat er elke stad had vijf, zes mosterdmakers. Die periode is wel verbezegder. Ah, die komt terug. Daar zijn we mee bezig, daar zijn we mee bezig. Maar inderdaad, tot einde jaren 90 werd er overal mosterdzaad gepland.

[00:15:41] Je ziet het ook nog staan, het is koolzaad of mosterdzaad dat je ziet staan op de velden, gele bloemetjes, dat is ook typisch dat ons landschap wordt gebruikt als grondverbeteraar. Enkel nu wordt er gewoon niet meer met hoogwaardig mosterdzaad gewerkt en wordt er eigenlijk gewoon terug de grond in geploegd. Waar vroeger ja, daar wel hoogwaardig mosterdzaad werd op geplaatst, maar dat de moeite werd genomen om dat te oogsten. Maar ja, heel veel kleine zaken. De globalisering van de wereld heeft de prijs onder druk gezet en heeft voor de boeren interessanter gemaakt om soms iets meer monotheel te gaan doen.

[00:16:12] Enerzijds, anderzijds ook de industrialisatie van het maakproces zorgde ervoor dat er ook minder en minder kleine ambachtelijke mosterdmakers voorbleven. Dat is natuurlijk ook een feit. Dus kreeg je combinatie van dingen natuurlijk. Wel, de globalisatie heeft zijn werk inderdaad niet alleen op de landbouw, maar inderdaad is ook gedreven door dat de industrialisatie van mosterd maken verder doorgroeide. En dat die kleine ambacht...

[00:16:38] We hebben er wel nog gelukkig een heel aantal in Vlaanderen, denk ik meer dan in andere landen. Maar het zorgt wel voor dat het een beetje in elkaar stuikt en dat de groten de groten opzoeken zijn geweldig. Piet zei ook tegen mij dat elke streek eigenlijk een andere mosterdsmaak had. Jij bent nu natuurlijk een expert in je vak. Als je jouw mosterd moet omschrijven, wat is de omschrijving voor jouw mosterd?

[00:17:07] Wel, dus de mosterd bij Kams is, zoals ik ook al zei, ontworpen om te gaan dienen in de saus van de pickles. Het is een iets zachtere mosterd. Het is een meer naar Franse keuken. Zonder dat hij per se Dijon noemt. Maar het is eigenlijk wel een beetje dezelfde gedachte erachter, zonder dat hij zo piekt in de neus. Het is een zachte mosterd die eigenlijk ideaal is om mee te koken. Dus daarna wordt hij ook wel gerespecteerd door menig chef, omdat het juist een heel zachte, rijke smaak was. Want er zit wel een hoog percentage aan mosterdzaad in.

[00:17:37] Maar hij piekt niet per se door. Het andere aspect is dat wij natuurlijk geleerd hebben om die enorm zuiver te gaan malen. En die zuiverheidsgraad geeft leuke effecten als je dat in sausen gaat verwerken. Zowel van warme saus, het opwarmen voor de pickles onder andere, maar ook voor mayonaise en zo te gaan maken. Dus we hebben eigenlijk echt onze standaard zuivere mosterd. We noemen hem ook zuivere mosterd. Dat is een beetje typisch voor onze stil van mosterd maken. Is dat streekgebonden? Dat weet ik niet.

[00:18:06] Het klopt wel dat er zowel in Torhouten als in Gent, en andere plaatsen, Leuven hebt ook een mooie mosterdmaker, dat die allemaal wel hun eigenheid hebben. En dat is wel zeker zo. En dat is ook juist het mooie. Dat iedereen... Ja, ook mosterd maken is een hele mooie kunst. En het is... Allee... Het is tamelijk... Ja, het is tamelijk basic. Je hebt water, mosterdzuid, azijn. En ja, zouten wordt er ook al vaak gedaan, maar het is met die vier componenten dat je speelt.

[00:18:36] En dan is het grootste, het is je maaltechnieken natuurlijk, ja. Op welke manier je gaat gaan malen, en hoe lang je ermee bezig bent. En de kleine findings zitten eigenlijk in het proces, en dat maakt het leuk. En ik vind dat er heel veel dat wel echt verwend zijn op het gebied van mosterd hier in België. Dat zeker, ja. Op vlak van eten, to koers. Op vlak van eten ook, maar dat geldt zeker ook voor de mosterds. Ik bedoel, het feit dat wij een land zijn waar er heel veel bedreven zoals dat van jou zijn,

[00:19:03] met een rijke geschiedenis die we op kunnen teruggaan, maar ook op andere vlakken, culinaire, blijven wij nog altijd heel trouw aan de dingen die wij goed kennen. Een Vlaming, die eet niet wat dat hem niet kent, omdat hij gewoon wil dat hetgeen dat hem eet, dat dat goed is. Want slecht eten is gewoon verloren moeite, verloren tijd, en dat is alleen maar teleurstelling voor ons. Dat is zeker, ja. Slecht eten is het slechtste wat ons kan overkomen. Maar je hebt het niet. Nee, nee, nee, nee.

[00:19:31] Ja, en zo gebeurt het al inderdaad. Iedereen zijn eigenheid heeft, maar toch, ja, smaakvol blijft. Het zijn allemaal heel smaakvolle zaken in België ontstaan, dus dat is wel leuk. Maar ik vind dat wel straf, dat de mosterd gehaald werd in Engeland, om dan pas achteraf hier mosterd te maken. Maar ik denk dan ook, je zei, ja, dat werd even onderbroken door de Tweede Wereldoorlog. Dat was een probleem. Maar in pickles,

[00:19:59] de gele kleur, dat komt van kurkuma, dat lijkt me ook niet zo evident om dat begin jaren 1900 zomaar te vinden. Nee, dat was ook niet evident. Allee, is dat... Het is dus een volledige saus, die werd, een basis saus, werd overgebracht, en dan werd er extra azijn en waarschijnlijk wel nog een beetje meer op smaak gebracht. Want ja, ik weet niet of je al pika lili hebt geeten in Engeland, maar het is toch een totaal ander iets dan dat wij hebben met onze Belgische pickles. Super verwarrend trouwens, internationaal pickles.

[00:20:29] Iedereen drinkt aan augurken. Hier in België doet er al een keer een belletje rinkelen van, ah, we hebben ook zo'n gele saus hier ergens op het rek staan. Ja, die kurkuma... Dus als je hier agé op een buitenlandse beurs staat, is te meer uitleggen wat dat pickles is voor een Belg, dan dat je verkoopt. Wel, als je inderdaad op een internationale beurs staat, en je spreekt over pickles, dan grijpt iedereen naar de potogurken die ik mee heb, maar ja, ik zeg, het is hier dat geel... Dan moeten ze ook wel even kijken. Het is ook wel een zure smaak.

[00:20:56] Het is een heel moeilijk product om aan iemand anders uit te leggen die niet weet wat het is. Maar het maakt het zo rijk. Het is zo'n rijk product. Ik vind het zelf een fantastisch product, omdat het... Het zit vol met kruiden. Bij ons zijn er meer dan tien soorten kruiden in. Het is zo complex van smaak. En... Ja, krokant. Die groentjes zitten heel funky om mee aan de slag te gaan.

[00:21:22] Ik heb wel altijd het gevoel dat pickles nog ondergewaardeerd is ofzo. Als je kijkt naar andere sauscategorieën, zie je daar een horizontale differentiatie, zoals dat heet. Ik vind dat een fantastisch woord. Mensen die niet weten wat dat is, vroeger had je één tomatensaus, en dan kreeg je plots daarnaast tomatensaus met basilicum, een tomatensaus met chilipeper, en dan nog een tomatensaus met oregano. Dat heet de horizontale differentiatie.

[00:21:50] Maar bij pickles vind ik dat dat altijd redelijk beperkt geblieven is, terwijl dat er als basis nog veel meer kan gespeeld worden, heb ik de indruk. Ik ben heel blij dat je dat zegt, want dat is exact wat we proberen te doen met Kams. We hebben een grote oefening gemaakt in twee jaar geleden, en we hebben ons eigenlijk honderd procent achter de missie geschaard van we're gonna make pickles great again. Ik zie die zins op beu.

[00:22:18] Maar het is wel echt onze ambitie. Het was toen nog een tijd dat er mee gelachen werd. Nu zit hem daar, nu moeten we inderdaad iets nieuws vinden. Maar het is echt wel onze bedoeling om dat van onder het stof te gaan halen, vanuit die hoek in de winkel waar het staat, waar het enkel nog de bomma mee wordt gepercipieerd. Want het is... Niet precies de bomma. Ik bedoel, een klassieke blackwellsaus is fantastisch, met pickles. Maar het blijft heel vaak gewoon bij die basisaus.

[00:22:47] En niet meer, terwijl je daar een beetje meer mee speelt, soms iets zoeter, misschien iets scherper, misschien wat meer focus op andere grondjes die er mee kunnen. Zo denk ik dan. Ik zeg een maker. Ik hou ook niet in gesprek met de aankoopers van de retailers. Dat zijn andere vragen die er misschien ook wel toe bijdragen dat het niet zo evident is om die categorie te gaan verbreden. We zijn daar wel mee begonnen.

[00:23:14] We hebben ondertussen vijf jaar geleden voor het eerst fruitpiekels op de markt gebracht. Dat is eigenlijk een proces van piekels maken met mango en iets meer suiker. Waar je daarin hebt, waar je een leuke complexe speling hebt tussen zoetsuur en kruidig. We situeren het tussen de chutneys en de pickles. Het is echt iets dat je moet proeven. Het is heel moeilijk om dat echt iets te doen. Het past heel lekker bij zoutige kazen, bij paté, maar het wordt meer gebruikt om sorbets mee te maken.

[00:23:42] Ik heb een receptje gezien op jullie Instagram met zalm, denk ik. Ja, met zalm. Met zalm tacos inderdaad. Die zoetsuurigheid is wel soms bij zalm past. Je hebt ook zalm en honing dat vaak wordt gecombineerd. Plus die complexe smaak van die kruiding die we eraan toevoegen, geeft het eigenlijk de fruitpiekels. Ik moet wel zeggen, iedereen die het proeft is ervan verknocht.

[00:24:11] Ik denk dat het aan ons is om inspiratie te geven, of inspiratie ook te krijgen van mensen waarmee je ermee aan de slag gaat. Het is een zeer sterk product, ja. Wat ik denk natuurlijk, als je zo'n categorie hebt, pickles, die al heel lang gewoon pickles is, is het misschien ook niet zo evident om ons dan uit te leggen dat er ook andere soorten pickles zijn, zoals fruitpickles, en wat je daar dan mee moet doen. Voila, en daar zijn we nu inderdaad mee bezig. Dat is een beetje het gevolg van, oké, we gaan terug achter die pickles staan. We hebben ook de picklessauce ook terug in uw leven geblazen.

[00:24:41] Dat is eigenlijk, eigenlijk, want pickles wordt wel vaak gebruikt, en steeds meer in de keuken. Zeker bij Chef Cox, want we hebben een heel nauwe link met de horeca. Wij zagen dat onze pickles werden gebruikt, en dat eigenlijk de groentjes werden er vaak uitgehaald, of de pickles werden gemixt, omdat dat in de keuken leuke mogelijkheden geeft om een stek tartaarje mee af te werken, om een schuimje mee te maken, om juist die zuurtoetsen op uw bord in balans te krijgen, waar het af en toe naar pickles gegrepen. Maar ja, natuurlijk, dat is heel jammer

[00:25:09] om die groentjes uit uw saus te gaan zeven. Dus we hebben eigenlijk gewoon gezegd van, kijk, laat ons eens proberen om gewoon de saus die we eigenlijk maken, zonder de groentjes daarin, op de markt te brengen. En ik moet zeggen, we hebben daar een zeer succesvol jaar mee achter de rug, rond het barbecue-thema. En we blijven daar nu verder op inzetten, dat die saus is heel gemakkelijk om te gaan gebruiken. Het heeft heel veel voordelen ten opzichte van de horizontale, noemde het horizontale... Differentiatie. Differentiatie van de mayonaise, waar je van de Braziliaanse tot de Jamaikaanse Andaluzes hebt.

[00:25:40] Wel, geeft het ons wel een mogelijkheid om ook in een knijffles een heel funky, leuke twist te gaan geven en een product dat niet vettig is, niet vol met suiker zit zoals ketchups, maar dat je wel echt veel smaak kan brengen aan een gerecht. Want het is echt een smaakmaker. Een van mijn favoriete gerechten met pickles was eigenlijk in de Pottenbrug een gerechtje van coquine, varkens tong en pickles. Dat was fenomenaal. Amai, dat wil ik nog even gaan proeven. Ja, ik weet niet of dat er nog op de kaas staat.

[00:26:09] Dat was al ondertussen al een jaar geleden. Maar dat was zo goed van combinatie. Dan zie ik wel een manier dat dat werkt. Enkel de sauce zonder die groenten. Maar dan stel ik mij ook de vraag van jullie zijn producent. Ik denk bij Kamps dat dat ondertussen een vrij groot bedrijf is. Dat is niet altijd gemakkelijk om die link met horeca te hebben. We doen ons best. En dat is eigenlijk ook een beetje mijn taak

[00:26:39] als diegene die een beetje meer naar buiten komt. Als mijn collega, die... We hebben heel veel mensen met kokservaring die bij ons werken. En dan hebben we altijd de chance. Het is nu sinds kort dat we geen ex-kok in dienst hebben. Maar eigenlijk daarvoor hebben we altijd iemand die in de horecawereld... Dus dat geeft wel interessante inzichten. Enerzijds. Zo hou je ook een stuk vinger aan de pols. Hou je vinger aan de pols. Want gewoon ook vanuit producentperspectief,

[00:27:08] dat zijn toch twee verschillende werelden. Horeca tegenover retail. Ja, Ali. Ja en nee. We zijn wel nog altijd een kleine firma. We werken met tien mensen. Het is bij ons ook nog dat je gewoon kunt komen aanbellen. Dat ik of mijn pa voor de deur sta en u met graagte zal een rondleiding geven. Maar ja, we werken er eigenlijk al mee samen. We hebben met Wim Balieu een goede contact. Ik heb ook nog de verhalen dat Sergio Herman bij ons zat

[00:27:38] een potje pickles uit te lepelen omdat hij op zoek was naar zijn ideale pickles voor zijn frietatelier. En waar we dan ook een hele receptuur met heel veel verschillende ingrediënten voor hem gemaakt hebben. Dus die link zit er. Want het is ook een passie. Het is ook waar hij mee bezig bent. Ik ga ook graag op restaurant. Ik ga graag gaan eten. En ook dat je dan iedere keer kunt babbelen. Als je even nableeft. De chef zet zich graag een keer. Komt nog een keer langs tafel.

[00:28:04] Komt er eigenlijk wel heel veel te weten van wat er speelt met waar ze bezig zijn. Daarnaast staan we ook op beurzen. Zijn we ook bezig met onze klanten. Dus ja, we leren. En ja, het is gewoon een interesse waar je naar op zoek gaat. En dat dan wel doorstroomt binnen het bedrijf. Want dan kom je natuurlijk, ja, als je met mensen zoals Sergio Herman aan tafel zit met een balieu zelf babbelt in horeca, dan kom je soms ook dingen tegen die je niet verwacht had. Met uw ingrediënten, met uw producten.

[00:28:34] Exact. Wat is zo'n verrassing geweest voor jou? Goh, wat heb ik gewoon... U vraagt mij op de man af. Ja, maar ik zie... Allee, de speciaalste dingen komen, of de meest unieke zaken komen met onze piekels wel naar voren. Dat je echt zegt van, zoals dat gezegd inderdaad, in die viswereld en die kokies gaan verwerken. Kokies heb ik inderdaad nog al gezien. Ik heb nog niet met tong gezien. Maar ja, heel leuke, mooie gerechten. Ook vegetarisch.

[00:29:01] Ja, waar je door middel van piekels echt smaak kan toevoegen op een bepaald gerecht. Ik denk dat bijvoorbeeld... Wat ik heel verrassend of heel nieuw vond was in Bachten Café. Dus dat is de bistro van Bachten... Sorry, dat is in Bachten. Ik zou het zo zeggen. Daar hebben ze eigenlijk heel veel zaken met piekels op de menu staan. Onder andere een piekelbearnijze.

[00:29:28] En dat is eigenlijk je klassieke bearnijze, waar je piekels mee onderdoet. En dat geeft zo'n nieuwe frisheid aan die saus. Die... Ja, bearnijze aan zich eigenlijk al een tamelijk frisse saus. Ze serveren dat eigenlijk met een kotalos van varken. En dat gaf zo'n leuke smaakcombinatie. Dat is echt zo de... Ja, het is niet stik met bearnijze, maar het is hier een varkens kotalos met een piekelbearnijze.

[00:29:54] Ik vond dat zo leuk gevonden en zo tof om te zien dat er zo mee aan de slag gegaan wordt. Het staat al lang op mijn leestje. Ik ga echt er werk van om te maken om er te gaan. Ja, het is toppen. Ik vind het echt leuk hoe die er mee aan de slag gaat met piekels. Want de kaart doordruipt wel van piekels. Dat is wel leuk. Ja, dat is wel leuk. Maar dan... Jullie... Jouw familie, die hebben eigenlijk dat overgenomen een goede vijftien jaar geleden. Ik vind dat ook eigenlijk straf.

[00:30:24] In de zin van... Hoe kom je erop om zo'n bedrijf even te gaan overnemen? Eerst en vooral. Maar het is eigenlijk mijn vader... Het was een midlife crisis, dat denk ik niet. Maar hij was wel bijna vijftigen. Nog eigenlijk 48 dat hij was. En hij had ervoor meer in de marketing gezeten. Dat was een marketingonderzoeksbureau. En hij had het een beetje gehad met excels en powerpoints. En vertellen en advies geven. Toen kwam hij daarop neer en zei hij, ik wil echt iets maken. Ik wil echt maken.

[00:30:53] Maar wij zijn nogal een Bourgondische familie. En liefst van al in de voeding. En hij kwam eigenlijk in zijn zoektocht. En dan is hij plots doorgekregen dat de gebroeders van Kamps, want dat waren nog twee broers. Eigenlijk, ja, die waren zestig voorbij. Die waren eigenlijk aan het uitbomen. En die hadden geen opvolging. En toen gingen de deuren sluiten binnen vijf jaar. Geen opvolging. Ze dachten niet dat de moeite waard was. En daar heeft mijn vader dan de kans gekregen om dat toch over te nemen.

[00:31:22] En Robert is dan inderdaad nog een jaar in dienst gebleven om de stil te leren. Hij was met drie mannen. Dus mijn paas stond daar. Van kostuum in zijn kilt mee potten te vullen. Om te leren en te doen. De miserie dat je eigenlijk kent bij een klein bedrijf. Ja, echt vanaf de noten gaan beginnen. En ik kan dan eigenlijk tamelijk snel mijn vakantiejobs daar ook beginnen te doen in de zomer. Dat is vanaf toen al. Dus ik denk dat dat in 2011 was.

[00:31:51] Ik was toen juist student. Ik had geld nodig. En dan ging ik daar gaan werken in de zomer. Makkelijk aan de handen van het pa. Mag ik niet gewoon bij jou komen werken? Ja, doe maar. Ja, studentenjobs zoals ik ervoor heb ik wel in de horeca ook gewerkt. Zowel in een bar als in de zaal. Maar ja, als dat er dan ligt. Het is ook wel leuk om het eens te zien. Het is dan echt gaan showen. Zakken mosterdzaad over de schouder. Ik heb er veel over mijn schouder gehad. Potjes vullen. Ja, het is alles dat erbij kwam kijken.

[00:32:22] Maar ik vond dat ook wel boeiend en leuk om daarmee bezig. Het is ook gewoon leuk om daartussen te staan. Tussen echte voeding. Het is echt een grote keuken op dat moment dat je in het werken bent. Ja, zoals ik zei, het is gewoon ietsje groter dan in je huiskeuken. Om het zo te zeggen. Ja, de mixer is misschien wat groter. En je gaat de machine om de saus correct af te vullen. Dat je het thuis met een maatbeker zou doen. Maar we zijn ook nog veel met maatbekers bezig.

[00:32:52] Zeker voor het inleggen van groentjes. Letterlijk de groentjes in een potje doen. En met de azijn er eigenlijk nog afgieten. Want het is niet gemakkelijk om een doseerder te vinden. Want kijk, daar moet iedere keer 150 milliliter azijn in. Wil je maar iemand spelen. Want ja, het ene agurkje valt zo. En je potje mag niet overop. Dus je moet het eigenlijk gewoon tot boven doen. Dus dat is soms een keer 140, een keer 160. Dus die agurkjes zijn niet allemaal even groot. Dus dat wordt allemaal nog met de hand gedaan. Het zijn in de piekels waar we dan wel iets op gevonden hebben om die toch met een machine te kunnen afvullen.

[00:33:21] En te kunnen dekselen en etiketteren. Dat zijn dan de zaken dat je eerst naar kijkt. Dat is eigenlijk wel insane dat er dan nog zoveel handarbeid bij komt. Allee, gewoon als consument. Dat je dat totaal nu bijstelt. Ja, ook de groentjes voor in de piekels worden nog met de hand af gewoon. Ja, het is een... Misschien even een pauze. Naar het begin van dat proces. Eén, je hebt je wazijn al gefixt. Die groentjes die komen binnen. Ja, ik kan me wel voorstellen in grote hoeveelheden dat dat ook niet altijd propere groentjes zijn.

[00:33:51] Dus dat is ook nog een proces om even te wassen. De slechte eruit te halen. Want slechte ook soms zal vormen. Rare vormen. Te dunne groentjes kun je ook niets mee. Maar dat zit wel allemaal in die noop die binnenkomt, neem ik aan. Ja, dat komt binnen inderdaad. We gaan het inderdaad gaan wassen en kuisen. We zetten het dan eigenlijk op een wacht aan zijn om dat goed te houden. En dan, van het moment dat we een bestelling hebben of dat het nodig is om te produceren, brengen we ze... We werken in twee verdiepen, brengen we ze naar beneden. Wacht. Wat jullie werken als er een bestelling binnenkomt?

[00:34:20] Helemaal in het begin was... Kamps was toen echt... Het ochtends werd de map overlopen voor de bestelling die de volgende dag moesten. Er was ene chauffeur, een iemand in de fabriek, en dan de gebroeders van Kamps, waarvan dat de ene commerciant was en de andere was de productieman. En het ochtends werden de bestellingen overlopen die de volgende dag op de camion moesten om een ronde te doen. Zo was het, ja, 14 jaar geleden. Dat is straf. Ja, dat is letterlijk zo. Dat werd er gemaakt in de ene.

[00:34:52] We werken voornamelijk voor de horeca aan het aan nodig. En dan waren we wat grossieren. Die hadden wel een paletje dat ze bestelden met een beetje van alles. En dan werd dat allemaal gemaakt. Dat was de to-do van de dag. Ja, dus het was een... Allee, er stond geen computer ook ten eerste. Ja, maar ik vind dat ook wel vrij bizar eigenlijk. Als je s'morgens overloopt, kan je toch niet je groenten s'morgens... Allee, bij manier van spreken. Dus je had dat wel je wachten. Voilà.

[00:35:21] Als je die week plots heel veel horeca besteld krijgt, zit het misschien wel in de shit van de week erna. Wel, het is inderdaad zo. Je hebt natuurlijk wel... Je hebt natuurlijk wel... Je staat er wel... Je hebt wel van alles meestal voldoende voorraad staan. En het is eigenlijk het afvullen dat eigenlijk in de laatste dag gebeurt. Dat is wel een feit. Oké. Dus het is niet dat de hurkjes nog moesten vanaf start... Moesten gewassen worden, hè? Nee, nee. Het is wel degelijk dat die al klaarstaan... Ja, want dat leek mij insane.

[00:35:50] Ja, het is niet. Zo ver ging het niet. Maar het is ook omdat natuurlijk van Kams werd ook een beetje een tijd de client zijn. Dus er gaat de ene die potten en de andere die potten. En die deden dat allemaal maar. En het is dan ook wel tijd dat er wel... Het is ook wel goed dat mijn vader er ook was om... Ja, eerst alles te leren en dan ook wel een beetje te kijken van oké, maar... We hebben hier zoveel soorten potten, zoveel verschillende soorten verpakkingen. Allemaal op wens van de klant. We moeten wel ergens een beetje zorgen dat er daar... Een beetje een structuur in komt. Een beetje een leiding komt. Een beetje een leiding komt.

[00:36:19] En dat is in de zaak waar mijn vader geleidelijk en in een voorzichtige manier... Ja, structuur heeft hij ingebracht. Dat is eigenlijk denk ik het eerste dat hij gedaan heeft. En dan heeft hij ook wel gezien van kijk, waar we nu zaten... Of waar we toen zaten in Ronsen zaten we toen. Ja, dit kan eigenlijk niet meer verder zo. Dat was een oude textielfabriek waar ze een voedingsbedrijf hadden ingestoken. Het FHV heeft daar inderdaad... Alles was in orde en het was daar niets vuil aan, maar...

[00:36:45] Het gevoelde dat we daar toch ook naar de 21e eeuw moesten stappen. Dat dat echt zo een beetje... En dan heeft hij beslist van kijk, we gaan investeren. En dan hebben we daar inderdaad een mosterdtempel gebouwd, die nu in Oudenaard staat. Een specifiek gebouw. Ja, waar we dan wat meer hebben kunnen instructureren, zeg maar. Ja. En dan komen die groentjes nu bij jullie toe. Die worden verwerkt. Die gaan op een wacht te zijn. En dan...

[00:37:15] Is dat nu ietsje georganiseerder qua productie? Of nog altijd vrijheid te klingen? Ja, het is ietsje georganiseerder. Maar we werken wel ook graag op maat van de klant. We hebben heel veel klanten die wel inderdaad specifieke verpakking wensen. Of... We hebben drie liter tot vijf liter tot tien liter emmers. We hebben horeca-petpotten. We hebben nog bokalen ook, want dat blijft ook wel belangrijk. En dan hebben we natuurlijk onze kleine verpakking voor de retail.

[00:37:43] Ja, en die groentjes blijft wel inderdaad. Het is een grote investering om een machine te kopen die groentjes in potjes krijgt. Dat is niet zo gemakkelijk. Dus dat is inderdaad mensen die daar... Ja, onze collega's of wijzelf of ikzelf... Die dan dat in potjes steekt. En de dekseltje azijn dus de orskus terug afspoelt in potjes steekt. De opgiet als hij erop doet. Een dekseltje erop. En dan etiketeren. Dat doen we gelukkig niet meer met de lijmen.

[00:38:14] Dat is een machine ondertussen. Dat is een machine ondertussen. Maar moet je voorstellen... Maar dat wil zeggen dat je de wanneer gaat staan kloten met lepeltjes met de hand opdoen. In het begin. Ja, dat kon wel gebeuren met etiket... Ja, dat gebeurde ook. Ik ga je het voorbeeld geven. We hebben een aantal jaren voor Footback. En we werken in God met Footback samen. Maar Footback... We werken eigenlijk al tien jaar mee samen. Ja, maar zij hadden ook... Ze wouden ook augurkjes hebben. En zij wouden dat geportioneerd hebben op 45 milliliter.

[00:38:43] Dat zijn van die hele kleine potjes. Ik moet je zeggen, als dan een bestelling van duizend potjes binnenkomt, dat je niet zo zeer gelukkig bent als een miserie. Want Footback heeft nogal een veelvragende logistiek. Dan heb ik toch af en toe het avonds serieus gedacht van hoe kunnen we dit hier oplossen? Hoe kunnen we die kleine potjes krijgen? Want die ketjes moesten ook nog met de hand gedaan worden. Daar hebben we toch vele overuren voor gedraaid om dat in orde te krijgen.

[00:39:11] Maar er is nu een nieuwe CEO misschien een nieuwe kans om af te zeggen grotere potjes. Wel, dat kan misschien wel gemakkelijk zijn. Maar nee, dat is hetgeen wat voor onze ingelegde groentjes betreft. Onze pikkels en onze mosterd is natuurlijk iets voor de hand liggender ook, om daar kleine hulpmiddelen mee te gaan gebruiken. Het lijkt me inderdaad veel gemakkelijker als je zo'n grote batch mosterd hebt.

[00:39:37] Zoals de zuivere mosterd, die is vrij fijn van textuur, kun je gemakkelijker machinaal afvullen dan zo'n brokene groenten. Allee, ik kijk die worteltjes hier bij jullie. Ja, dat gaat niet met een machine. Die worden zelfs nog met de hand gesneden, die wortels. Dus dat is ook nog een karweitje. Nu, dat zijn gelukkig ook een beetje onze spieleraaien waar we graag mee inzitten of waar we graag mee spelen.

[00:40:04] We hebben gelukkig ook wel een brede structuur van samenwerkingen lopen, hoofdzakelijk dan op die mosterd en die pikkels. Die specialetjes doen we gewoon graag en dat willen we blijven, omdat het ook juist een leuke wereld is om hen te blijven ontdekken. Want als jullie de zaak overnamen, is er dan ook geschrapt geweest in het aanbod? Is dat even opnieuw opgebouwd? Hoe moet ik dat zien? Jullie hebben nu eigenlijk drie structuren.

[00:40:32] Jullie hebben de basis, zelfruitjes, oherkjes, noem maar op. Dan heb je de spieleraai, zoals je zegt, de worteltjes, de ingelegde kool, de paprika's. En dan heb je daar nog een categorie tussen van de sauzen. Of zeker niet meer? Wel, het is eigenlijk, we zeggen, kijk, ongeveer het meeste dat we doen is mosterd eigenlijk. Dat we maken voor, voornamelijk voor horeca, maar ook voor andere.

[00:40:59] Allee, dat kan ook zijn iemand die charcuterie maakt, die zegt ik heb mosterd nodig voor mijn saus te maken. Dat doen wij ook. Dan hebben we onze pikkels, ook vaak. Pikkels, pikalili, dat we ook maken, voornamelijk voor de horeca. Wij zijn, maar ook voor onze retailers, ook wel tamelijk sterk aan het gaan. En dan hebben we inderdaad, dat is eigenlijk meer als bijbestelling, dat er eigenlijk vaak wordt gekeken naar de groentjes, de klassieke groentjes zoals de gannet, de horkjes, de uitjes, de kappertjes,

[00:41:28] die zeker in de zomer, want we staan nogal sterk hier aan de kust, bij de stektertaars, vaak wordt gevraagd om aan te leven. En dan hebben we inderdaad een aantal projecten, waar we een beetje die verandering proberen te wegbrengen, die variatie, die groentjes. En daar zitten we dan op in van inderdaad die worteltjes, die rode kool. Maar al het algemeen blijft dat, ja, het is een heel ambachtelijk proces en het blijft ook wel, ja, omdat dan een... Ja, het blijft wel... Het is wel een dure prijs natuurlijk, en dat we wel nog moeten zoeken hoe we dat kunnen verbeteren,

[00:41:57] dat het voor iedereen haalbaar is om zo'n potje te kopen. Ja, want, allee ja, dus je neemt dat over, de rest die geschiedenis van dat bedrijf, ja, je komt daar niet binnen en zegt op dag één, we gaan nu dat, dat en dat erbij doen. Dat werkt niet natuurlijk. Zeker, nee, nee. Maar dan, zij aan het werken, plots hadden dan wel dat idee van, misschien wel een keer iets anders proberen. Wat was het eerste? Hoe ontstaat dat idee? En hoe bouw je daar nu op verder?

[00:42:27] Wel, het idee is eigenlijk gekomen van, kijk, ja, we zaten in die klassieken, we hebben denk ik een jaar of een jaar en een half over gedaan om alles onder de knie daar te hebben. En dan heeft mijn vader eigenlijk een wedstrijd uitgeschreven. heeft hij eigenlijk opgeproefd vanuit, dat noemde Ben zoekt recepten. En dat ging dan inderdaad over het inleggen van groentjes. Die marketing achtergrond, dat daapt toch, hé? Wel ja, op die manier. We hebben inderdaad een heel aantal recepturen binnengekregen, want uiteindelijk, ja, het is echt iets dat je in de keuken kan doen, in groentjes te leggen. Je ziet ook nu meer en meer,

[00:42:56] de populariteit stijgt daarvan. Het is geen moeilijk proces. Het is inderdaad, iedereen kan experimenteren met van alles en nog wat. En vandaar is er heel veel informatie gekomen. Onder andere, Ellen heeft dan haar receptuur, maar mijn vader heeft dan worteltjes, en we hebben dan van mijn woonma. En we hebben ook heel veel geprobeerd, en dan ook wel gezien op welke limieten we opbotsen. Want het is niet iemand in de keuken, want wij werken ook zonder koeling. Dus ook achteraf van ons eindproducten staan de producten niet in de koeling. En heel vaak is iets heel lekker,

[00:43:24] en geplaatst in de frigo, en dat blijft even goed. Maar bij ons is het wel de uitdaging dat het minimum een jaar goed blijft, zonder dat het in de frigo staat. Dus dat betekent dat, als we terug gaan naar het begin van het gesprek, als je zuurtegraad een te hoge pH-waarde heeft, dan houdt dat niet. Dat houdt inderdaad, maar dat zal sneller niet meer houdbaar zijn als die te hoog is of bepaalde normen overgeeft. Maar dat betekent dus ook volgens sommige recepten

[00:43:52] dat het te zuur zou zijn als je zit waar je wel zit en om het lang houdbaar te houden. En dan heb je inderdaad het effect van iemand die zegt ik heb een hele leuke receptuur voor aardbeer in te leggen. En dan begin je daaraan en dan zeg je, dat is heel lekker, echt super tof, maar dan moet je beginnen naar. Oké, we moeten dan een beetje gaan verzuuren of moeten daar naar gaan kijken hoe we daar moeten op aanpassen om dat te houden. En dan breng je natuurlijk een stukje die receptuur van die persoon

[00:44:23] uit balans en moet je daar zelf aan gaan sluiten. En dat lukt wel vaak om daar een oplossing op te bieden, maar soms ook niet. Of dan zeg je, dit is echt wat te zuur, of we moeten dat gaan overcompenseren met te veel suiker. Want daar proberen we ook op te letten, dat we niet te veel suiker, want in onze lijn, we zijn het namelijk zuur. We hebben zuur augurken, zuur uitjes. En mensen hebben dat graag. En soms zijn ze gewoon van, ja, ik wil een zoet-zure augurk. Ja, we proberen de suiker te vermijden, omdat je inderdaad hoe zuur dat je gaat, dat probeert je te compenseren met de zoet,

[00:44:52] of met zout, of met andere smaken. Maar dan is het soms ook wel te zuur, dus dat is ook niet altijd lekker. Dat is ook niet de bedoeling. Dus het is die balans ook. Ja, dus ook bij de recepten die binnenkwamen, zijn er verrassingen geweest, zowel in goede als negatieve zin, neem ik aan. O ja, er zijn ook wel rare dingen binnengekomen, dat denk ik ook wel, ja. Maar oké, over het algemeen, iedereen heeft wel echt... Het is wel leuk dat er op dat moment ook zoveel rond zat. Zoveel rond te doen was.

[00:45:21] Maar we blijven ook wel zaken binnenkrijgen. We hebben ook een heel traject rond fermentatie, ook achter de rug, waar we ook echt gaan opzoeken zijn, van oké, hoe kunnen we dat proces gaan beheren, hoe kunnen we dat ook gaan integreren. Maar sommige dingen blijken ook zeer intensief te zijn om dat op een juiste manier te doen. Want het is nog altijd een verschil tussen iets dat je thuis in de keuken lukt, en dan dat gaan professionaliseren. En we zitten toch bij ons in... Ja, omdat we niet pasteuriseren, omdat we er zeker moeten van zijn

[00:45:50] dat de groentjes ook buiten de frigo goed blijven, geeft het ons wel een extra challenge. Ah, en dan ook, ja, we werken ook niet met bewaarmiddelen. Dat is misschien ook wel een belangrijke, want heel veel van die barriers, heel veel van die problemen kunnen gemakkelijk oplossen met bewaarmiddelen. Daarvoor bestaan ze ook. Maar omdat we daar fundamenteel ontwijkend voor zijn, voor bewaarmiddelen, dat we dat echt op een natuurlijke manier willen blijven doen, geeft dat ons extra challenge. En dat is de challenge die we willen aangaan, maar het maakt het wel challenging.

[00:46:16] Ja, de shortcuts zijn er natuurlijk voor een reden. Voilà, die shortcuts, voilà, die zijn er inderdaad voor een reden, ja. Ja, maar dat vind ik eigenlijk wel fascinerend, dat dat... Allee, ik blijf erbij, in mijn idee is dat een groot merk, is dat een merk die een vaste waarde heeft in het schap, in de winkel en in de keukenkast, bij heel veel mensen, dat dat eigenlijk toch nog zo relatief kleinschalig is en zoveel handen daarbij bevat. Ja.

[00:46:46] En dan, allee, dat je dan ook zo heel veel respons krijgt. Ik kan me... Allee ja, ik vind dat fantastisch, dat mensen daar zo positief op reageren. Als je zo een wedstrijd uit krijgt, van we gaan groentjes doen, we zoeken iets nieuws, maar we hebben jullie hulp nodig, en dat er daar zoveel respons op komt. Ja, en dat zijn mensen zoals u en ik, die gepassioneerd zijn rond voeding en rond het... Ja, er zijn mensen wel bezig. Ik denk dat, zeker nu,

[00:47:15] dat er wel veel mensen iemand kennen die zelf al een keer iets ingelegd heeft. Het is geen... Ik zeg, het is geen rocket science. Het is iets... Iets op smaak brengt. Het wordt in de keuken... Inlagen is trouwens een pak gemakkelijker dan goed fermenteren. Ja, dat is wel... Fermentatie is iets anders. Dan moet je bijblijven, met manier van spreken, en zien dat je niet overdrijft. En ja, fermentatie zorgt ook... Als wij dat zouden binnenbrengen in de fabriek, dat dat moeilijk te stoppen is op een bepaald moment.

[00:47:44] Maar mensen zijn ermee bezig. Ik denk ook elke... Zeker nu, elke... We zien ook in de keuken dat die zuurte... Dat spelen met zuur komt enorm terug op in menige horecazagen. Veel chefs gaan daar ook zelf mee aan de slag. De rode uitjes die je veel ziet nu, wordt snel zelf ingelegd. We werken met Dirk Jan de Kok bijvoorbeeld in Kortrijk. Dat is een chef die enorm veel zelf inlegt. En die komt ook met... Als we daar dan een keer zitten om te gaan eten, komt hem trots heel zijn assortiment voor staan en proeven daar samen van. Hij heeft zijn eigen piekels.

[00:48:15] Je ziet, ja, op die manier leer je heel veel. Maar het is dat proces dat we soms vanuit de chef ook uit zijn handen willen nemen. Kijk, kun je focussen op andere zaken? Bij ons kun je weten dat... Dat is ook wel het leuke natuurlijk. Want met twee denk je meer dan alleen. En dan kunnen wel leuke dingen ontstaan. Ja, inderdaad. Ja, het is... Allee, laat ons nu gewoon een kat-en-kat noemen. Als je daar alleen zit voor heel dat bedrijf te runnen, dan is soms ook geen tijd om nog over nieuwe dingen na te denken.

[00:48:43] Ik ga ervan uit dat er altijd uitdagingen en problemen zijn bij een bedrijf. Ik heb zelf ook een bedrijf gehad die gelijkaardige dingen deed logistiek dan. Ja, dat is een nachtmerrie soms. En dan heb je geen tijd of energie meer om na te denken over iets nieuws of hoe je het beter kunt doen. Ik ben heel blij dat je het aanhaalt. Want het is eigenlijk de afgelopen jaren inderdaad het probleem geweest bij ons is omdat er zoveel loopt, zoveel speelt, dat die productontwikkeling vaak de laatste plaats komt.

[00:49:13] Maar ik denk... Ja, mijn vrouw zal het nu wel herkenen, maar heel mijn keuken staat momenteel vol met... Dus dat zijn dan dingen die ik zelf... Ik ben ook juist vader geworden, dus ik sta nu thuis s'avonds langs mijn kindje die er zit. En ben ik ondertussen bezig met het... Ja, eigenlijk het perfectioneren van mosterdzaad op azijn. We zien daar heel veel chef-coks mee afwerken. En ook dat willen we graag gaan kijken. En we zijn nu op zoek naar de perfecte receptuur. Maar je staat er alleen voor. En ik kan het ook niet op mijn werk doen, want op mijn werk ben ik...

[00:49:42] Ja, is er te veel aan het spelen. Je is hier te veel werk. Ja, voilà. Dus dan ben je aan het thuis. Ik vind dat ook wel leuk om te doen. Dat is dan ook wel goed dat je die kleine met de paplepel dat kan meegeven. Ja, binnen de week mag ik ze groentepap eten. Dus daar zal direct een lepelmosterd onder zitten. Ik weet niet hoe ze gaan reageren. Ja, dat is direct al een filmje waard. Kinderen die zo nieuwe dingen testen en de gezichten die ze soms trekken. Ja, ik hoop dat ik in het gezin dat niet heb.

[00:50:08] Maar ja, maar het is zo van die video's van kinderen die voor het eerst een limoen of een citroen kregen en dan zo echt zo dat gezicht trekken. Kijk, we durven wel dat dat bij mosterd ook wel een leuk gezicht opliveren is. Een goeie lepel piekels op mosterd. Dus we zien het binnenkort wel verschenen op Instagram van Kamps. Dat zullen we zeker doen. Maar dat zie je thuis aan het testen. Ik vind dat trouwens een mega goed idee. Mosterd zou het opal zijn. Maar hoe is dat idee dan?

[00:50:37] Je komt uitgespreken met horeca of zo? Ja, zelf te gaan eten. Zelf veel te zien gebeuren. Ja, ik vind het ook wel vanuit de overtuiging dat het iets leuk is om mee aan de slag te gaan in de keuken. Omdat je... Het dresseert mooi. Het zorgt voor een mooie knapperigheid. Het is iets lekker. Het is iets wat chefs vandaag de dag vaak doen, ook zelf. Maar wat er wel tijd, veel tijd... Je moet je mosterdzaad kopen. Je moet er even mee bezig zijn.

[00:51:03] Als wij dat op de eerlijke manier kunnen maken zoals jij het zou doen, laat het ons doen. Dan kan het misschien wel iets leuk worden. Het is een probeersel. Ik ga zien wat dat geeft. Maar dat is iets dat we zeggen van... We gaan dat in eerste instantie naar de professionele markt toebrengen. En we gaan kijken hoe de mensen erop reageren. We gooien het ook op de markt en we zien wat er mee gespeeld wordt. Of niet. We zien niet het bedrijf... En als er niet mee gespeeld wordt, dan verdwijnt dit stil. Ja, het is natuurlijk... We zijn een klein bedrijf.

[00:51:33] We hebben maar beperkt een aantal middelen. Wij zijn niet de marketingmachine die dan grootschalig campagne kan gaan voeren. Wij moeten... Maar zelfs dat grootschalige campagne voeren, dat is ook geen garantie voor succes. Jawel. Als je kijkt naar de Coca-Cola's of de Nestle's van de wereld, die lanceren ook heel veel nieuwe producten. Die smeten daar een ongelooflijke out-of-home campagne tegen. Die smeten met kortingsbonnen in de supermarkt. En als het toch niet werkt, dan een jaar later is dat product verdwijnen.

[00:52:03] Dus... Allee ja... Je moet er ook een korre van zout bij nemen. En dat is bij elk bedrijf zo. Je moet blijven innoveren en blijven challengen. En je moet natuurlijk blijven achterstaan en je product alle kansen geven. Maar het is eenmaal zo dat... Ja... De wereld zit niet altijd op alles te wachten. En je probeert en je probeert zaken en je bent blij dat de zaken lukken. En je mag ook vrede nemen. Want zo'n voorbeeld is nu bijvoorbeeld onze Belgische mosterd dat we gedaan hebben. We hadden een nieuwe artikel gemaakt. Echte Belgische mosterd.

[00:52:34] Dat was een nieuwe soort receptuur. Met heel veel mosterdzaad in. Een mengeling van ingelegd mosterdzaad. Dus ik had daar ook wel wat ervaring op. En gemalen mosterdzaad. Zeer rijke structuur. Plus het feit dat Belgische zout zorg dat dat product ook wel tamelijk duur was. In een mooi doosje. Maar we hebben daar echt wel veel op ingezet. Maar we hebben wel gezien van oké, we hebben de kans gekregen bij de lijst ook. Om naar deze zomer te staan.

[00:53:01] En dan zien we dat product van oké, het is te premium, te speciaal. Het moeilijke inderdaad aan sommige categorieën is dat je niet kunt blijven premium, ultra-premium gaan. Omdat het maar gezien wordt. Misschien klinkt dat respectloos dat het maar gezien wordt als een basisproduct. En dat wij mensen niet per se daar dubbel de prijs voor betalen. Of meer. Ja, het blijft nog altijd betaalbare prijzen.

[00:53:31] Maar het was wel echt uit de ambitie. We hadden er een leuke verpakking voor gemaakt. Nu, die referentie blijft wel bestaan. Maar we hebben wel gezegd van oké, we hebben nog heel veel Belgisch mosterd zat. En dan hebben we dit jaar de beslissing genomen om alle mosterds van het merk Kams zal voortaan 100% Belgische mosterd zijn. Dus we zijn zo ver opgeschoven met de samenwerking. Dat klinkt, dat klinkt, dat je wel dun vol moet zetten om dat te kunnen doen. Ja.

[00:53:58] We zijn er al een tijdje mee bezig, maar we hebben een mooie structurele samenwerking met een organisatie in Waals-Brabant, Reginacteinum, die eigenlijk als ambitie heeft om aan regeneratieve landbouw te doen. Dus niet per se bio. Het komt vaak wel gepaard met biologisch. Maar omdat mosterd zo'n mooie wisselteelt is, we willen ze eigenlijk tegen de mono-cultuur dat ze gaan, regeneratieve landbouw, is eigenlijk vooral met aandacht voor de bodem.

[00:54:27] Op een vruchtbaar, je bodem zo vruchtbaar mogelijk hadden, zodat het op de duur ook niet meer nodig is om te gaan overbemesten en dat je eigenlijk een gezonde grond hebt. Dat past mosterdzaad perfect in hun verhaal. We zijn daarmee gestart, drie jaar geleden ondertussen, met ons daarop te committen om die boeren een feire prijs te betalen. Zij hebben dat meegenomen en ondertussen bieden zij aan de collega's, kunnen daar eigenlijk ook gaan kopen.

[00:54:54] Dus zij willen het vooral structureel terug in België brengen, daardoor dat we daar wel zeer ver mee geraakt zijn. Want dat is een project die in 2018 is opgestart, als ik het goed weet. Natuurlijk, de gesprekken tussen het zaaien en het idee, daar gaan er ook wel wat gesprekken tussen, neem ik aan. Hoe is dat gebeurd bij jullie? Hebben zij jullie benaderd? Hebben jullie een partner gezocht? Is dat gewoon toevallig op het juiste pad gekomen van elkaar?

[00:55:23] In 2018 zijn er eigenlijk twee landbouwers naar ons gestapt. Die zeiden van ja, we zaaien hier mosterdzaad in. Als boerderblad zouden we dat niet proberen om dat, hier, dat was echt achter de deur, om dat in te zaaien. Dat is gelukt, dat geoogst is gelukt, maar daar is er eigenlijk een fout gebeurd bij het drogen. Dus eigenlijk in 2018 was die oogst mislukt, de drogen was niet goed gedroogd, dus dat is niet doorgegaan.

[00:55:51] Maar we hebben daar wel veel uit geleerd. Ja, dat is ook omdat die kennis een stuk verloren gegaan is. Exact. Want vroeger, heel veel mosterdproductie in België, heel veel mosterdzaad die beschikbaar was in België, dat is verdwenen. Dat project in 2018 was de eerste keer dat dat opnieuw gestart was. Ja. Waar is al die kennis dan naartoe? Er moeten toch mensen zijn die nog weten hoe dat dat moest? Wel, heel moeilijk om die mensen te vinden inderdaad.

[00:56:18] Het is elk gewest, er komt elke kennis en die twee landbouwers hadden wel kennis over het zaaien en het oogsten. Ze hadden uiteindelijk ook wel lang moeten naar zoeken om de juiste oogstmachines te vinden. En dan dat drogen, ja, dat was dan, ja, dachten ze ook. Maar het was een ontdekkingsreis die we samen zijn hebben, daar veel uit geleerd. Ook wat twee zatten die daarmee afkomen. Ja, maar heel veel respect. We kennen weinig van mosterd, we weten niet zo goed hoe dat we oogsten moeten, maar we gaan het toch doen. Wel, het is proberen en dat is leuk en ondernemend.

[00:56:48] Het is niet altijd met het oog van… Het proces is ook iets om iets te leren kennen, iets terug te leren kennen, dat hier altijd werd gedaan. Het is dan eigenlijk in 2020, of 2021, dat we de grote mosterdschaarste in Europa, hebben we direct een aantal tandjes bijgestoken om dat project terug op te graven. En dan zijn we eigenlijk via een kennis… Dus in 2018 is dat gezaaid, geoogst, mislukt. Ja. Dan hadden we twee jaar stijl gelegen.

[00:57:16] En dan hadden jullie zoiets van nog een keer proberen. Wel, dan hebben we inderdaad drie pistes eigenlijk tegelijkertijd opgestart. We hadden enerzijds… Ja, bij ons in de buurt is… …en ze heeft ook een agritak, onder leiding van Mark Balkens, die hebben we aangesproken. En die zegt van kijk, zie dat zitten. Aan de andere kant hadden we dan de firma dat ik door gemeenschappelijk contact vond, die daar ook voor open stonden, die bezig waren met die regeneratieve landbouw.

[00:57:45] Dat zijn die mensen in Waals-Brabant. En zo zijn we er eigenlijk ingestapt. En we zijn dan ook gestapt in een project van de overheid. Maar dat project van de overheid loopt nog altijd. Wij zijn ondertussen aan onze derde oogst bezig. Maar daar blijven we dus ook mee bezig, omdat het daar echt wel niet snel genoeg vooruit ging. En we hebben echt wel op meerdere zaken ons geëngageerd. En dan is ook, ja, we committen ons op een opname van mosterdzaad. Dan betaal je wel een andere prijs voor dan de internationale markt.

[00:58:12] Maar we zeggen van kijk, we willen die zekerheid een aantal jaar bieden. En dat is eigenlijk hetgeen dat we doen, want wij kunnen die premium niet doorverkopen. Wij gebruiken die in allemaal soorten mosterd. Dus wij kunnen die premium naar de consument doen. Maar het is eigenlijk een investering dat we maken om ervoor te zorgen dat het hier op een structurige manier wordt ingeboord. En het is eigenlijk die groep in Reginactair die daar echt professioneel mee is gaan omspringen. Dat is een coöperatieve die een heel aantal landbouwers verenigt over heel Avalonië en Vlaanderen. Het zit daar ook in Vlaanderen.

[00:58:42] En die hebben ook professioneel onderzoek kunnen doen. Die hebben daar ook mogelijkheden en tijd over om inderdaad die drooginstallaties te gaan zoeken waar die staan. Of die zelf te gaan aankopen die dan bruikbaar zijn met meerdere gewassen. En dan ook hebben die in contact gebracht met de Binasis agrogroep. Om die ook samen te... Dat die van elkaar kunnen leren. En dat er eigenlijk kan gebeld worden naar elkaar. Dat ze kunnen samen terug die kennis opdoen die verloren is gegaan. En van elkaar leren. En zo zie je dat een proces.

[00:59:08] Ook die mensen van Reginactair en Cultivy zijn ook elke keer opnieuw aan het bijleren. En elk jaar wordt dat beter. En ik moet gewoon zeggen, het mosterdzaad dat hier gekweekt wordt van kwaliteit is echt top. Het is op zo'n korte tijd niveau dat ze halen, dikke chapeau aan al die mensen. Want het is echt kwalitatief mosterdzaad. En die eerste twee, zijn die daar nog ergens in dat verhaal betrokken? Nee, die zijn niet meer bij betrokken geweest. Die vraag kan wel openliggen.

[00:59:38] Maar ja, die hebben dat ook gedaan. Die hebben ook wel gezien van oké, dat is wel zonde. Maar die blijven ook wel bezig met van alles en nog wat. Dus de vraag, als ze dat nog eens willen doen, kunnen ze dat zeker nog eens doen. En we zullen inderdaad... Nu kunnen we ze veel beter begeleiden. Wat er moet gebeuren. Welke stappen moeten genomen worden. Ja, want in zekere zin zijn jullie dan als producent betrokken bij het opbouwen van een kenniscentrum rond mosterd. Ja, het is... Op een of andere manier. Maar het is een brede...

[01:00:05] Ik denk dat Piet ook, Piet Wostein zit bijvoorbeeld ook wel in het project van de overheid. Dus het is ook wel een kenniscentrum van veel. Maar kennis die ook wel een stukje verloren gegaan is zeker rond die agricultuur die we eigenlijk gemeenschappelijk als België terug aan het opbouwen zijn. En dat is wel mooi om te zien. En dan werken we met... Allee, wij nemen daar een pioniersrol in. Maar we hopen dat iedereen daar mee terug op die kar springt. Want hoe meer we zijn om te dragen, hoe beter voor iedereen uiteindelijk.

[01:00:33] En kunnen we terug lokaal die mosterd in eigen handen nemen. A rising tide lifts all the boats. Om het met een uitdrukking in het Engels te zeggen. Maar dat klopt wel. Want hoe meer boeren dat er gaan kweken, hoe makkelijker het is voor meer Baagische producenten om Baagisch mosterdzaal te gebruiken aan een correcte prijs voor iedereen. Voilà. Ja. Nu, gaan competitie voeren met de internationale marktprijzen blijft wel scherp in het moment. Ja, maar ik denk zelfs niet over competitie.

[01:01:00] Ik denk gewoon als het haalbaar wordt voor iedereen, dan is het al makkelijker om ook die mosterdzaal bijvoorbeeld te gaan inmengen. Ik denk dat bij bierbrouwers dat ook zo is. Je hebt een label voor 100% Baagische hop. Onwaarschijnlijk gaat de internationale hop een stuk goedkoper zijn. Sommigen gebruiken gewoon een beetje Baagische hop bij de rest van de internationale hop. En zo wint iedereen, denk ik.

[01:01:25] En als we dat op diezelfde manier toepassen op dat mosterdidee, dan wint iedereen aan het einde van de rit. Ja, en dat is een beetje de idee erachter. Maar inderdaad, op die manier, we zullen die nooit allemaal 100%. Ook ja, het is ook een beetje gevaarlijk om op één locatie te... Ah, als er plots geen mosterd is of er iets mislukt, dan hebben we niets meer. Maar het is wel leuk om daar inderdaad een mooie mix in te gaan gebruiken van Belgisch mosterd zelfs. Ja. Dat is de bedoeling.

[01:01:54] Dus eigenlijk is het echt wel vanaf nu, elk potje mosterd die ik koop van jullie, gaat er een deel Belgische mosterd inzetten. Wel, voor ons merk Kamps, nu voor de mosterd met graantjes, omdat we daar nog een bruin mosterd zaten gebruiken. Dat is volgend jaar de eerste keer dat we dat... Allee, dat is nu de eerste keer dat we dat gaan inzaaien. Maar de twee standaarden, eigenlijk voor mosterd, daar worden in het algemeen drie types mosterd zaten gebruikt. Het geel, dat is een beetje hetgeen dat voor het vetten gezorgd en door de structuur van de mosterd zorgt.

[01:02:23] Ja, wij noemen het oriëntaals, maar dat wordt ook soms bruin genoemd. Dat is eigenlijk het... Dat voor de pittigheid zorgt, een beetje de bitterheid. En dan heb je eigenlijk het zwart, en het is daarover... Dat is eigenlijk... Ja, dat zit er wat bruin uit, als je vaak ziet in die mosterd met graantjes. Ja, dat zit er zwart, bruin mosterd... Allee, dat ziet er bruin uit. Dat geeft zijn kleuren en het tekstuur. Dat geeft vooral dat is hetgeen dat je vaak in de neus voelt. Dat is die laatste piek die je voelt. En die eerste twee, dus dat bruin en dat geel, die worden nu momenteel gemaakt. En daarmee maken we bijvoorbeeld onze zuiver mosterd.

[01:02:54] Voor onze mosterd met graantjes hebben we ook dat zwart nodig. En dat hebben we nu nog niet meer. Dus momenteel, sinds 1 januari, hebben we ervoor gezorgd dat als... Waar er camps op staat, dus voor zowel de horeca als voor de retail, want onze zuiver mosterd is vanaf nu 100% Belgische mosterd. Omdat we daar onder ons merk werken. Omdat we daar... Als we dat maken voor iemand die charcuterie maakt, of iemand die mayonaise maakt, waar we daar mosterd aan leveren... Ja, zij zijn wel geïnteresseerd in dat verhaal van Belgische mosterd,

[01:03:23] maar daar hebben we nog veel meer te doen met de prijs die ons partner speelt. Die zeggen van oké, die premium zijn we wel niet bereid om te gaan betalen. Dus dat betekent eigenlijk ook dat de campspikkels ook 100% Belgische mosterd bevat. Ja, de mosterd wel, maar er zitten wel nog een aantal elementen in die niet Belgisch zullen zijn. Ja, uiteraard. Maar de mosterd ervan in ieder geval wel. Ja, die wel, ja. Dat is die wel... Ik vind dat wat tof eigenlijk. Ja.

[01:03:51] Het is iets dat we doen uit passie en uit geloof, en een beetje het chauvinisme, dat we zeggen van kijk, waarom? Dus waarom niet, zeggen we. Ja, dat is een beetje hetgeen dat we daarover denken, over dat project. Maar soms is dat niet slecht om eens inwaarts te kijken, in plaats van altijd naar het buitenland. En dat levert dan wat toffe dingen op. Maar dat project blijft nu lopen. Zijn er zo nog andere projecten die in het achterhoofd zitten om zo'n dingen te doen?

[01:04:22] Wel, momenteel... Onze mosterd hebben we nu tamelijk Belgisch kunnen maken. Nu zijn we natuurlijk ook naar onze pikkels gaan kijken, en dan moeten we daar dus bij deze een warme oproep. Als er iemand geïnteresseerd is om augurken in België te kweken, laat het ons zeker weten. Daar zijn we op zoek, om die receptuur een stukje Belgische tinten te maken. Te ver-Belgissen. Te ver-Belgissen. En daar blijf ook kijken naar de bloemkolen ook. Die komen wel eigenlijk van industrie.

[01:04:50] Die komen van België, maar nu zitten we daar ook nog met in Nederland. Dus daar zijn we eigenlijk in vrede mee te hernieuwen. En die augurken eigenlijk dat we momenteel... Ja, een zoektocht aan het kijken zijn. Want het wordt hier ook niet meer gemaakt vandaag de dag. Ik weet het zelf ook niet meer, 100% hoe je er moet aan beginnen. Het is familie van de komkommer. Het is harder van structuur. Het wordt hier momenteel ook niet meer gekweekt in België. Ik heb toch niet dat ik weet. Tenzij dat iemand mij iets laat weten binnenkort. Wat mij eigenlijk ook...

[01:05:20] Allee, wat dat ingelegde groentjes dankbaar voor zijn, naar mijn gevoel, is bijvoorbeeld food waste. Groenten, dat is natuurlijk omdat Rusland van Davai hier recent zat, dat ik daaraan denk. Groenten die net te klein zijn, of net te lelijk voor de supermarkten, dat lijkt mij perfect voor iets wat jullie doen. In Nederland is er iets als waste warriors. Wel, zij zijn daar in België ook aan het opstarten.

[01:05:49] En wij zijn daar inderdaad nu mee in gesprek ook. We hebben daar concreteerste kennismaking gehad. En ja, dan... We moeten ook die recepturen, dat ik zeg... We proberen zonder bewaarmiddelen ook te werken, dus we moeten het ook... Ja, maar bijvoorbeeld... Allee, bloemkool gebruik je al. Het gebeurt dat er boeren zijn die een halve ton bloemkolen niet kunnen verkocht krijgen aan de supermarkten, omdat die net te lelijk zijn. Dat is ideaal. Ja, zo'n klein bloemkoolroosje voor jullie,

[01:06:17] dat doet er niet toe dat dat geen bloemkool van 700 gram is, maar één van 650. Nee, dus dat heeft ons inderdaad ook terug aan het denken gezet door dat gesprek. Enerzijds door zij die overstok hebben, en komen aanbieden van, kun je daar iets mee doen? Als anderzijds, ja, proactief gaan kijken. Die bloemkoolen staan ook op onze lijst. Bij bloemkoolen is het gewoon momenteel... Het is een tamelijk intensief proces om die te gaan kuisen, die te gaan afsnijden. Dat was ook allemaal... Ja, tamelijk intensief.

[01:06:47] Dat wordt momenteel nog niet bij ons gedaan. En dat we ook terug beginnen leren van, oké, waar gaan we dat doen? Gaan we dat goed doen? Dat komt met messen in de fabriek. Allee, dus die zaken zijn we ook allemaal aan bekeken. Dan kunnen we die bloemkoolen ook zelf terug onder de knie krijgen om die zelf te gaan versnijden. En dan zijn we inderdaad klaar om inderdaad aan die food waste van onder andere bloemkoolen ook iets te doen. En in dat perspectief willen we graag ons steentje ook wel bijdragen. Ja, dat is echt cool. Ja. Dat is nu echt puur toevallig dat ik daaraan dacht. Ja, het is vorige week dat we... Het is nu dat die gesprekken al hadden.

[01:07:16] Ja, het is vorige week dat we... Er zat in een partij van 7000 kg rode kool. Nu, wij verkopen niet zoveel... Ik ging zeggen, perfect. Je hebt rode kool in het assortiment. We hebben rode kool in het assortiment, maar... Ja, wij verkopen daar... Ik denk, ik heb topgezocht in ongeveer 500-600 kg per jaar van. Dus we zijn er voor een tiental jaar mee zoet. Dus dat was zeggen dat er meer rode kool gegieten moet worden van Kamps. Maar zij hebben... Dat is een warme oproep voor iedereen die luistert. Dat mag zeker. Maar je hebt...

[01:07:45] Zij doen dan natuurlijk wel... Wat is de meerwaarde van die wasteware? Zij hebben een box in Nederland. Ze hebben het mij gezegd, maar als ik mij niet vergis... Echt 10.000 mensen momenteel al opabonneerd zijn die zo'n box krijgen. Dat is een box waar je op voorhand niet altijd weet wat erin zit. Maar het is allemaal producten die anders verloren zouden gegaan zijn. En het is dan in die box dat je ook natuurlijk wel een mooi wisselwerk hebt. Want ze zorgen ook wel voor... Oké, dan moet je dat daar maar in verwerken. In die rode kool, dan hebben wij de afzet wel.

[01:08:12] Dus het is heel die schakeling die wel voorzorgt als de mensen geïnteresseerd geraakt om iets te doen aan food waste. De oplossingen zullen wel komen vanuit diverse partijen. En daar zijn we nu mee bezig of hopen we mee een stukje van die oplossing te kunnen schrijven. Ja. En dan ondertussen leer je bij over hoe je het zelf ook kan doen en best kan verwerken. En moet er een tandje bijgestogen worden in de verkoop? Ja, voilà. Dat is ook waar. Ja.

[01:08:42] Maar de warme oproep, rode kool. Dus rode kool, de rest, iemand die ouherkjes kweekt, noem maar op. Wel leuke projecten om aan te werken, vermoed ik. Ja. Wel, het is heel druk. En dat zijn de projecten waar je energie uithaalt en waar je je voor onderneemt. Dat zijn de zaken dat je daarvoor doet, voor zulke zaken.

[01:09:07] Het is vaak, die bestelling moet nog behuiden of er is in zieken of die machine ligt weer overhoop. Of de kamioonstap met een platte band en de levering moet nog gaan voor een bepaald uur. Ja. Ja. Ja. Ja. Dat is ook een beetje dagdagelijks, dat is een beetje dagdagelijks waar je mee bezig bent. Ja. Ja.

[01:09:39] Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja, ja. Ja. grenzen verleggen, is wel iets waar we met camps proberen achter te staan. Je bent ook eigenlijk kind of in een joint venture gestapt, een tijdje terug, met Max, als ik het goed voordeel heb. Ja, inderdaad.

[01:10:09] Ik heb Max leren kennen op een corona-etentje, noemden ze dat toen, inderdaad. Een illegaal etentje. Hij heeft een gemeenschappelijke vriend ons samengezet, en Max broed al een tijdje met het idee. Max had een receptuur, was eigenlijk bezig met een idee om de picante olievoliemarkt te veranderen. En we zaten met elkaar en hij zegt, ik zoek eigenlijk nog een plaats waar ik dat kan doen. Ik zeg, ja,

[01:10:39] wij maken mosterd en pikkels, maar we hebben wel wat dingen staan. Het is een FAVV-gekeurd omgeving. Laat ons een keer kijken, een zaterdag, waarom we dat materiaal kunnen doen, om dat een keer te kijken, waarom we dat daar kunnen doen. En zo hebben we uiteindelijk, ik denk, vijftien weekends iedere keer een batchje, begonnen met 250 flesjes, tot 1000 flesjes, met een hele groep vrijwilligers, zijn we eraan begonnen. En ja, dat was leuk. Ik leerde veel van Max. En dan hebben we dan gezegd, oké, nu gaan we het officieel maken. En dan,

[01:11:09] het is dat we nu een jaar, een jaar en een half, nee, het is ondertussen, twee jaar geleden, of drie jaar geleden, misschien, god, dat gaat snel, drie jaar geleden misschien al, dat we dan inderdaad samen met Max hebben opgericht, als een officieel bedrijf. En Max heeft vorig jaar zijn job opgezegd, en is er fulltime voor gegaan. En ja, dat loopt heel leuk. Dat is echt heel tof. Ik vind, daar zijn er video's van, dat er heel veel handenarbeid aan te pas komt. Ik vond dat fantastisch om te zien,

[01:11:37] hoe al die chilipeperjes met de hand in de fles geduwd worden. We kennen dat inderdaad van bij onze groentjes, dus het is een beetje aan dezelfde tafel dat we daar ook staan voor onze groentjes, dat we daar nu voor, stonden we daar dan voor pepers en flesjes te doen, ja. Het bestaat niet, hè. Een machine die pepers en flesjes doet, dus het moet de hand spuren, hè. Ja, dat, maar, als je dan die flesjes ziet staan, staat er allemaal niet bij stijl, hoeveel werk dat er al in krijgt. Ja, dat is iets dat, allee, Ja, dat is, ik denk dat er nog veel,

[01:12:07] zeker in de voeding, maar dat eigenlijk wel vaak zo is, dat je er moet aan beginnen, bij het begin, en dat, ja, tegen dat je zegt, ook omdat dat, ja, je zit ook nog zoekende, hoeveel peperjes, ja, hoeveel pepers moeten erin, Max wist, als hij dat eerste flesje vult, zoveel. Ik zeg, Max, we staan hier met zes vrijwilligers die straks pepers in, hoeveel, oh ja, zo drie, vier, ik zeg, ja, grote, kleine, dus die allemaal, het zit wel echt een nuance, dus ja, je zit nog op zoek ook naar je, naar een constantere kwaliteit,

[01:12:37] ja, het is, het is echt wel tof, maar het is wel, ja, het is ook nog een stukje, de passie die ermee in ligt, door dat, door dat met de hand te doen, of de duur beginnen, dat te weten en te doen, maar, ja, het is een stukje, memory begint te komen, na een beetje, ja, voilà, ook, maar, ja, je leert dat, je probeert dat ook wel een stukje te gaan formaliseren, want het is zo'n cours de route, dat je wel ziet van, ja, hoe loopt dat, we hadden een grote, we hebben een grote kookketel bij ons, en we moesten olijvolie opwarmen, en dat was echt van, ja, daar is alle kanten op gegaan, van,

[01:13:07] ja, waar moest dat nu al zijn, en dit, en met een pot thuis, doe ik dat zo, en dan, ja, echt, we hebben wel, en het was heel leuk om dat eigenlijk allemaal te gaan ontdekken samen, en ik ben heel blij dat Max de beslissing genomen heeft om daar voeltuin voor te gaan, en, bij Kampsen ondersteunen we een stukje logistiek wise, dat er, en dat de producten ook bij ons mee bestelbaar zijn, naar, naar, naar klanten toe, en dat zorgt er wel voor, dat is ook leuk, Max komt de hele dag per week bij ons werken, dat zorgt dat we, ja, dat er nog wat jong volk, en nog wat bewegingen zit,

[01:13:37] en Max is nog een opvallend figuur, juist, dat geeft ook wel leuke, leuke dynamiek ook. Vrij immabel wel, als je hem tegenkomt, op beurzen, of ergens anders, heel immabele mens, dus, je ziet direct wel mee in dat verhaal natuurlijk. Ja, dus, ja, dus dat geeft wel een leuke sfeer, en, en ja, dat gaat heel goed, en het is iets helemaal anders, iets waar ik enorm veel van bijleer, want ik ben zelf niet de meeste marketeer, of Instagram, of, ik vergeet heel vaak, ja, als ik met mijn piekels kook, zegt mijn vrouw, ja,

[01:14:07] heb je nu geen foto getrokken, voor de socials? Ja, nee, ik had daar niet aan gedacht, ja, of als ik dan een foto trek, dan trek ik het op niets. The son of a marketeer, die geen marketeer is. Nee, nee, nee, ja, bon, ik weet het wel, maar ik doe het gewoon niet, ik kan het niet. die sociale media, ik ben daar, ik doe daar mijn best voor, maar, ja, ik denk, maar gewoon een fotopakking, die zal voor mij, ja, niet zo scherpen, als je dat max in zijn ISM ziet, tjok, en dat staat erop, en dat is perfect om te posten, misschien een keer op les moet gaan,

[01:14:36] om dat te doen, ja. ik denk dat er genoeg zijn, die die lessen aanbieden, enerzijds, anderzijds, er bestaan er ook heel veel, die het kunnen doen, voor je, allee, dat, je moet het niet altijd allemaal zelf doen, denk ik, als ondernemer. Wel, het is dat ook soms. Je zegt, van ja, wat een team, wat een sterk team, ja, hoe meer mensen die brede schouders zijn, hoe meer draagkracht dat je krijgt, om heel het project een doel te geven, dus, is het nodig dat je hetzelfde doet? Ik weet dat niet.

[01:15:06] Sommige dingen wel, je blijft het. Allee, hier zitten, ja, graag, ik ga dat niet aan, lijkt me niet over laten, maar, allee ja, is dat nodig dat je de foto's van bij je thuis, per se post, dat weet ik niet. Ja, het geeft, ik zou dat graag doen, maar het moet niet zo smakelijk eruit zien, als ik dan nu bijvoorbeeld door, sinds een jaar, met mijn studio La Géne in Gent, zijn we dan begonnen, met een aantal professionele foto's te maken, dat is wel, ja, dat geeft toch wel een andere, dan pas komt het over, waar de maaltijd er moet uitzien, of het gerecht of potje er moet uitzien,

[01:15:36] dan dat ik, pas op, ik heb veel geprobeerd om studio's na te bouwen, op een bureau, ze hebben, ah, vier papieren, wit, en mijn mannen, maar dat is nooit, nooit tot een goed einde gekomen, maar ik denk, ja, dan denk ik wel voor zulke zaken, foto's, beeldmateriaal, eh, soms moet je het overlaten aan de mensen, dat is waar, die het beter kunnen, dat is waar, inderdaad, je merkt van jezelf, dat dat niet gaat, ja, er is een reden, dat je pikkels maakt, en ingelegde groentjes, en mosterd,

[01:16:05] en dat je dat goed doet, en dat je daar beter in wordt, omdat je je interesseert, en dat die foto's, ah, laat die foto's voor wat dat is, dan, het is waar, dat is waar, ja, maar het is natuurlijk, het aard van het beestje, van een ondernemer, je wilt dat je, het is, het prikkelt allemaal, zowel, ja, die stukken, het prikkelt allemaal, je zit ook overal graag mee bezig, maar aan een bepaald moment moet je inderdaad zorgen dat het goed omringd wordt, door goede mensen, en ik denk dat we er een heel aantal gevonden hebben, en dat we ook kunnen opbouwen, en, ja, ik hoop in de toekomst, dat we er verder kunnen opbouwen,

[01:16:35] dat we echt samen kunnen trekken. Als we vergelijken met het voetbal, sommige coaches, de meeste coaches, die hebben allemaal zelf gespeeld, dus die kennen het spel, maar dat wil ook niet zeggen, dat ze per se tijdens de match, zelf het veld op moeten, en ik denk dat dat een beetje jouw rol wordt, na een tijdje. Ja. Dat jij zorgt, dat een team, alles heeft, om een goede match te kunnen spelen. Ja, maar we zijn daar nog niet, het is sowieso, we zijn, ik zeg het, we zijn met tien mensen,

[01:17:04] die toch een heleboel moeten rechthouden, dus het blijft sowieso wel iets, waar je, maar dat je misschien eerder moet gaan kijken, welk deel dat je doet, en moet vertrouwen op de rest, omdat, als je het allemaal een beetje doet, is het ook niet goed. Ja, tuurlijk, als je weet van iemand, dat hij super graag bezig is, met dat peken en recepten ontwikkelen, dan moet je die mensen stimuleren, om dat verder te doen, en dat zorgt ervoor, dat jij dan iets meer tijd hebt, voor iets anders te doen. Zoals hier zitten,

[01:17:34] bijvoorbeeld. Voilà. Dat is een heel goed voorbeeld. Wel, dat is, allee, het leuke is wel, dat ik nog met mijn vader samenwerd, mijn vader werkt vandaag ook nog altijd fulltime, en mijn vader is niet het klassieke figuur, die de wet en dictator is, die alles uitstippelt, hij is echt iemand, die in overleg gaat met iedereen, ook met mij, en hij werkt ook nog echt operationeel mee met de zaken, dus het is wel leuk dat we allemaal aan elkaar hebben, dus ik kan hier nu zitten, omdat mijn vader, ja,

[01:18:03] het aanspreekpunt is nu voor, voor, ja, voor de rest die daar thuis, dat er ligt te wachten, dus dat geeft wel wat vrijheid, maar ik ben al bang de dag, dat mijn vader er niet meer is, dat alles, ja, plots, op mij zou vallen, dat ik hier niet meer kan zitten. We gaan die goede vibes houden, ik zei het in de intro, het is niet negatief, dus we gaan het ook niet in het doemdenken omdraaien, maar er zijn zo een aantal dingen die jou gelegd zijn nu, die eigenlijk pas gaan opleveren,

[01:18:32] over een tijd, dat van die food waste, noem maar op, zijn er zo nog andere projecten, die je in je achterhoofd zitten hebt, dat je zo denkt, dit zou echt iets zijn voor ons, maar nu raak ik er nog niet aan toe. Ik denk zeker die food waste, het stond wel al een tijdje in mijn gezichtsveld, ik denk qua productontwikkeling, hebben we een hele waslijst aan zaken, ik zou heel raar een Provensaalse pikkels op de markt brengen, die je kan aansluiten bij een leuke Provensaalse, een Mediterraanse keuken,

[01:19:02] projecten, het is naar buiten brengen, ook buiten België van pikkels, dat we ook gaan kunnen kijken, wat kunnen we in Noorwegen, of in Duitsland, of in Polen, of in Frankrijk, waarom eten ze daar geen pikkels, en dan gaan we ergens, dus dat is wel iets dat op de korte termijn op de agenda staat, om dat te gaan ontdekken. Ja, voor de rest, wat speelt er momenteel allemaal in het achterhoofd, is, ja, we hebben een tamelijk mooie, alivind ik zelf, een tamelijk mooie fabrieksgebouw, is dat we dat ook wel weer kunnen kijken, waar we een beetje plaats nodig terug,

[01:19:31] hoe we dat terug kunnen uitbouwen, dus, ja, dat is allemaal nog niet nu, maar dat zijn wel dingen die in je achterhoofd spelen, ja, nee, nee, nee, nee, ik hoop het niet, nee, nee, ja, het zijn talloze ambities, ja, ik zou graag, een van de ambities zijn, dat we, ja, graag een kamspotje in elke frigo willen, iedereen heeft monstert in zijn frigo staan, of, maar, het zou leuk zijn, is dat er een potje pikkels naast staan, van kams, bij iedereen,

[01:20:02] dus, we blijven daar ook op inzetten, om dat, ja, breder te maken, kenbaar te maken, dat product, dat je er juist ook zegt, terug te gaan herontdekken, met wat kunnen dat gebruiken, naast een blackwillsaus, welke toegevoegde waarde dat kan geven, en dat dan een beetje de missie is, dat we momenteel het meest op inzetten, ik heb wel het gevoel dat dat ook gebeurt, dat er ook filmpjes gemaakt worden, receptiedietjes, noem maar op, wie ontwikkelt er dat eigenlijk allemaal, zit je in tot thuis nog te experimenteren, met de baby op de arm, maar, dat ook,

[01:20:32] het is, het is, ik zeg ook, we hebben heel vaak iemand die in een horeca achtergrond, de vorige, Felix, die nu een eigen opportuniteit gevonden heeft, het koksool gedaan, en die kookt ook wel veel, en die heeft, voor de laatste keer, die laatste keer dat we met Nicolas samen zitten, om allemaal receptjes te fotograferen, heeft hij, ja, heeft hij twee dagen in de keuken staan, proberen, lezen, online, vind ik heel veel terug, maar ook op restaurant gaan, ik denk dat je heel veel ziet ook,

[01:21:02] als je iets gaat gaan eten, in frisse, ja, in nieuwe baars, die met nieuwe dingen bezig zijn, en ik ben heel blij om te zien, dat dat, dat zuur terug op het gerecht komt, in diverse, diverse manieren, al is het van, de ceviche is nu toch populairder, denk ik, dan, dan, dan, dan, dan, dan, dan, dan, die mooie balans terug gaan zoeken, van dat zuur, vet, zoet, en ik geloof daarin, dat we met die pickles, wel een mooie aansluiting kunnen vinden, om naast black wool sauce, ook,

[01:21:32] terug smaken, en, en, een stukje zuur, fris te geven aan een gerecht. Ja, en dus, als mensen, een goede idee hebben, en dat zelf vermaakt, dan mogen ze u dan ook, graag, heel graag zelfs, ja, hoe meer inspiratie, meer dan welkom, ja, een pickleboek, of een boekhoek ook, met pickles, zou eigenlijk, een van de volgende ambities zijn, maar we hebben er nog een, die ideeën blijven hier gewoon, maar binnenstromen. Ja, ja, dat blijft, dat blijft, dat staat niet stil,

[01:22:01] om met ideeën te komen, maar moet ze selecteren, welke, dat, je kunt niet alles tegelijk doen. Nee, dat klopt, dat klopt. Nu, ik ben heel blij, dat je wel, de tijd genomen hebt, om tot hier te geraken, ik vond het super interessant, het, het verraste mij, hoe, artisanaal, en hoe ambachtelijk, dat eigenlijk nog, gemaakt wordt, maar vooral, het belangrijkste, het blijft super lekker, om uit die potjes te liepelen, want ik snap waarom, dat Sergio zo'n potje, helemaal leeg liepelt, want ik doe het ook. Ja,

[01:22:31] het is, eens dat je pickles leert kennen, en dat je het eet, ik vind het zo lekker, ook gewoon, om er, ja, puur ook te eten, ja, het is het belangrijkste, is eigenlijk bij alles, want die, dan mocht je nog zulke grote vertellingen hebben, over van alles en nog, wat het is en het blijft, staat en het valt met de smaak, en dat is eigenlijk altijd key prioriteit, nummer 1, de smaak moet goed zitten. En dat is wel het geval, bij hetgeen dat ik van Kamps al geet, en dus, dat horen we graag. Daarom ook, dat ik je graag uitgenodigd, en hier, als mensen meer weten,

[01:23:01] als mensen inspiratie willen, om met producten van Kamps aan de slag te gaan, wat is de gemakkelijkste manier voor hun, waar moeten die terecht? Op onze Instagram-pagena, Kamps Food, daar vinden je eigenlijk meestal, de meeste nieuwe zaken, of op onze website, raad genoeg is dat de website, www.vankamps.be, dat is de bedrijfsnaam, want Kamps.be, daar kom je op iets anders terecht. Dat is een website die niet bestaat, trouwens. Ja, een website die we niet,

[01:23:31] die we niet kunnen overnemen, blijkbaar, daar zit iets op, op die website. Ja, maar ja. Je kan ze niet overnemen, ook van een familie Kamps, dus, die houden zich graag voor zich, die website. Het is wat dat is. Het is wat dat is. Maar ik denk, van Kamps.be, daar vind je al de informatie, Instagram zijn jullie ook, heel regelmatig op aan het posten. Deze week komt er een nieuwe receptje, van een steak parmaché, met pikkelspuré.

[01:24:01] Dus dat is... Klinkt fantastisch. Heel lekker. Pikkelspuré, fantastisch, superlekker. En in ieder geval, als mensen zelf ideeën hebben, vragen hebben, slide in die DM's, en dat komt helemaal goed. Zeker en vast. Allright, super. Alexander, dikke merci om langs te komen. Bedankt om uit te noorden. Dikke merci om ook een doosje mee te doen. Ik ga die dan spied een keer open doen en proeven. Het zou wel zijn. Allright, fantastisch. Dank je wel.

[01:24:30] Bedankt om te luisteren naar Overeten. Vond je het een leuke aflevering? Deel deze podcast dan zeker met andere foodies. Tag me gerust op Facebook of Instagram via het Overeten Podcast. Honger naar meer? Dat is mijn maandelijks nieuwsbrief vol eet, drink en luisterplezier. Schrijf je in via de website? Dat is www.overetenpodcast.be Bedankt en hopelijk tot binnenkort. TV Gelderland 2021